Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz (spr.) Sędziowie NSA Hanna Kamińska Małgorzata Korycińska Protokolant Tomasz Haintze po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 14 grudnia 2011 r. sygn. akt III SA/Gl 569/11 w sprawie ze skargi M. C. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od M. C. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w K. kwotę 135 (sto trzydzieści pięć) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 14 grudnia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. oddalił skargę M. C. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w B. z dnia [...] czerwca 2010 r.
Z uzasadnienia wyroku wynikało, że za podstawę rozstrzygnięcia przyjęto następujące ustalenia:
W dniu 31 lipca 2007 r. M. C. zgłosił w Oddziale Celnym w C. do procedury dopuszczenia do obrotu samochód osobowy używany, marki Ford, nr nadwozia [...], jako mienie osobiste przewożone przez osobę fizyczną, przenoszącą swoje miejsce stałego zamieszkania z państwa trzeciego na obszar celny Wspólnoty. Do zgłoszenia celnego dołączono m.in. listę mienia przesiedleńczego z dnia [...] lipca 2007 r. Zgłoszenie celne zostało przyjęte i zarejestrowane pod pozycją ewidencyjną [...]. Przedmiotowy towar zwolniono z należności celnych i podatkowych z zastrzeżeniem jego nieodstępowania przez okres 12 miesięcy od dnia dopuszczenia do obrotu.
W ramach kontroli zgłoszeń celnych po zwolnieniu towaru, w trybie art. 78 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19 października 1992 r. ze zm. - dalej: Wspólnotowy Kodeks Celny, WKC) w dniu 12 lutego 2010 r. wszczęto z urzędu postępowanie w sprawie kontroli zgłoszenia celnego strony z 31 lipca 2007r.
Rozpatrując sprawę organ I instancji wskazał na obowiązujące regulacje prawne, a w szczególności zasadę powszechności należności celnych. Od każdego towaru przywożonego z terenu państwa trzeciego na teren Wspólnoty wymagane są należności celne przywozowe, natomiast zwolnienie celne stanowi wyjątek od tej zasady. Kwestię zwolnienia z należności celnych przywozowych rzeczy wchodzących w skład "mienia przesiedleńczego" regulowały w dacie zgłoszenia celnego przepisy art. 2-10 Rozporządzenia Rady EWG nr 918/83 z dnia 28 marca 1983 r. ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. U. UE L.83. 105.1, Dz. U. UE-sp 02-1-419 - dalej: rozporządzenie nr 918/83). Przepisy te wskazują, co stanowi mienie osobiste i jakie warunki muszą być spełnione by przesiedlający mógł skorzystać ze zwolnienia celnego.
Organ podkreślił też, że zwolnienie z należności celnych przywozowych mienia osobistego nie jest zasadą powszechną i dlatego należy ustalić, czy osoba zainteresowana miała miejsce zamieszkania w państwie trzecim przez określony czas, a następnie czy przeniosła to miejsce na teren celny Wspólnoty. Organ podkreślił, że analiza materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wskazuje, że przyjazd M. C. do Polski nie miał charakteru stałego pobytu, na co wskazywały same wyjaśnienia skarżącego.
Podkreślono także, że fakt pierwotnego objęcia spornego samochodu procedurą odprawy czasowej dowodzi, iż nie nastąpiło faktyczne przeniesienie ośrodka interesów życiowych skarżącego do Polski, nie został więc spełniony jeden z warunków do uzyskania zwolnienia z należności celnych przywozowych mienia objętego procedurą dopuszczenia do obrotu na podstawie zgłoszenia celnego z [...] lipca 2007 r. i na podstawie art. 204 ust. 1 lit. b) i ust. 2 Wspólnotowego Kodeksu Celnego powstał dług celny. Wysokość długo celnego określono w kwocie 1297,00 zł na podstawie art. 29 i art. 32 ust. 1 lit. e) WKC czemu dano wyraz w decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w B. z [...] czerwca 2010 r.