Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Banasiewicz Sędziowie sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) sędzia del. NSA Wiesław Morys Protokolant sekretarz sądowy Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Zakładu Gospodarki Komunalnej w Czaplinku od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 marca 2011 r. sygn. akt VII SA/Wa 2363/10 w sprawie ze skargi Zakładu Gospodarki Komunalnej w Czaplinku na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia odstępstwa od warunków technicznych oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 10 marca 2011 r., VII SA/Wa 2363/10 oddalił skargę Zakładu Gospodarki Komunalnej w Czaplinku na decyzję Ministra Infrastruktury z [...] września 2010 r., znak [...] w przedmiocie odmowy udzielenia odstępstwa od warunków technicznych w zakresie umieszczenia kierownicy w samochodzie ciężarowym po prawej stronie.
W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że materialnoprawną podstawę prawną zaskarżonej decyzji stanowi art. 67 ust. 1 ustawy z 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw transportu może w indywidualnych, uzasadnionych przypadkach, zezwolić na odstępstwo od warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać pojazdy. Nie ulega zatem wątpliwości, że decyzja ministra w przedmiocie wyrażenia zezwolenia na odstępstwo od warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać pojazdy ma charakter uznaniowy.
Obowiązkiem organu załatwiającego sprawę w ramach uznania administracyjnego jest załatwienie sprawy zgodnie z żądaniem obywatela, o ile interes społeczny nie stoi temu na przeszkodzie, ani nie przekracza to możliwości organu wynikających z przyznanych mu uprawnień i środków (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 czerwca 1981 r., SA 820/81 (ONSA 1981, z. 1, poz. 57) z glosą J. Łętowskiego (OSP 1982, z. 1-2, poz. 22). Z zasady tej wynika domniemanie pozytywnego załatwienia sprawy, od którego można odstąpić tylko wówczas, gdy kolidowałoby to z interesem społecznym lub przekraczałoby możliwości organu. Orzekając w ramach uznania administracyjnego Minister Infrastruktury zgodnie z art. 7 k.p.a. powinien rozważyć nie tylko interes skarżącego, ale również interes społeczny wynikający z troski o właściwe zapewnienie ruchu drogowego, ochronę życia i zdrowia wszystkich uczestników tego ruchu.
W rozpoznawanej sprawie, w której przez wzgląd na bezpieczeństwo w ruchu drogowym organ odmawia wyrażenia zgody na odstępstwo od warunków technicznych, jakim powinien odpowiadać pojazd, nie sposób uznać, by czynił to wbrew obowiązującym przepisom. Niewątpliwie w takiej sytuacji interes społeczny sprzeciwia się rozstrzygnięciu pozytywnemu dla strony. Ochrona zdrowia i życia wszystkich uczestników ruchu drogowego leży bowiem w interesie społecznym. Zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 i 5 Prawa o ruchu drogowym, pojazd uczestniczący w ruchu ma być tak zbudowany, wyposażony i utrzymany, aby korzystanie z niego nie zagrażało bezpieczeństwu osób nim jadących lub innych uczestników ruchu, nie naruszało porządku ruchu na drodze i nie narażało kogokolwiek na szkodę, a ponadto zapewniało dostateczne pole widzenia kierowcy oraz łatwe, wygodne i pewne posługiwanie się urządzeniami do kierowania, hamowania, sygnalizacji i oświetlenia drogi przy równoczesnym jej obserwowaniu. Przedmiotowy pojazd w wyniku badania technicznego został zakwalifikowany jako "samochód ciężarowy", a zatem zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 42 ustawy jest przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu ładunków. Podstawową funkcją takiego pojazdu przeznaczonego do wywozu śmieci jest poza wykorzystaniem jego osprzętu wykonywanie przebiegu związanego z przewożeniem odpadów komunalnych. Przedmiotowy pojazd będzie mógł poruszać się po wszystkich drogach publicznych, gdyż brak jest regulacji prawnych, które umożliwiłyby ograniczenie dopuszczenia go do ruchu drogowego tylko na określonym odcinku wyznaczonej trasy, a konstrukcja pojazdu umożliwia osiągnięcie prędkości powyżej 40 km/h.