Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Infrastruktury w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia o wywłaszczeniu nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Elżbieta Stebnicka Sędziowie Małgorzata Borowiec NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Protokolant Barbara Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2008r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. K. i innych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 stycznia 2007r. sygn. akt I SA/Wa 2317/05 w sprawie ze skargi Miasta P. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia o wywłaszczeniu nieruchomości 1. oddala skargę kasacyjną 2. zasądza solidarnie od M. K. i innych na rzecz Gminy Miasta P. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/3

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 19 stycznia 2007 r., sygn. akt I SA 2317/05 uchylił decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...], nr [...] i poprzedzającą ją decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...], nr [...] o stwierdzeniu nieważności orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w P. z dnia [...] stycznia 1951 r. nr [...] w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości położonej w P. przy ul. [...], oznaczonej jako parcele nr [...], nr [...] i nr [...], o łącznej powierzchni [...] m2. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że w postępowaniu poprzedzającym wydanie zaskarżonej decyzji doszło do naruszenia prawa, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy. Skutkowało to koniecznością uchylenia zaskarżonej decyzji i decyzji ją poprzedzającej, aczkolwiek z innych przyczyn, niż podniesione w skardze.

Postępowanie administracyjne w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej toczy się w trybie nadzwyczajnym, jednak podlega tym samym zasadom, co postępowanie zwykłe. Jedną z podstawowych zasad postępowania administracyjnego jest ustalenie kręgu osób, których interesu prawnego dotyczy postępowanie i zapewnienie im czynnego udziału w każdym jego stadium (art. 10 kpa). W niniejszej sprawie postępowanie nadzorcze zostało wszczęte na wniosek z 19 kwietnia 2002 r. złożony przez spadkobierców M. F. K. byłego właściciela nieruchomości przy ul. [...] w P.: A. K., M. K., I. F. i L. Z..

Wnioskodawcy byli reprezentowani przez pełnomocnika. W trakcie postępowania, w dniu [...] czerwca 2002 r. zmarł A. K., co wynika z odpisu aktu zgonu sporządzonego w Y., S., A.. Z chwilą śmierci A. K. postępowanie administracyjne w jego sprawie nie mogło się już toczyć, bowiem postępowanie nie może się toczyć wobec osoby zmarłej; wygasło też pełnomocnictwo udzielone przez A. K..

Zgodnie z art. 30 § 4 kpa w sprawach dotyczących praw zbywalnych lub dziedzicznych, w razie zbycia prawa albo w razie śmierci strony w toku postępowania, w miejsce dotychczasowej strony wstępują jej następcy prawni. Organ administracji obowiązany jest w takim wypadku wezwać następców prawnych do udziału w postępowaniu. Wezwanie spadkobierców zmarłej strony jest jednak możliwe dopiero wówczas, gdy w przewidzianym prawem trybie zostali oni ustaleni, tzn. zostało wydane prawomocne postanowienie o nabyciu spadku. Do tego momentu przyjmuje się, że spadkobiercy nie są ustaleni. Postępowanie administracyjne do czasu prawomocnego stwierdzenia nabycia spadku podlega zawieszeniu na podstawie art. 97 § 1 pkt 1 kpa.

Jest poza sporem, że postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia o wywłaszczeniu nieruchomości dotyczyło praw majątkowych A. K. podlegających dziedziczeniu, nie mogło więc się ono toczyć i zakończyć ostatecznym rozstrzygnięciem bez udziału w nim spadkobierców zmarłego. Udział tych osób w postępowaniu nadzorczym jednak pominięto. Postępowanie administracyjne, w którym strony bez własnej winy nie brały udziału, jest obarczone wadą stanowiącą podstawę do wznowienia postępowania na podstawie art. 145 § 1 pkt 4 kpa.

Strona 1/3