Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Infrastruktury w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska (spr.) sędzia NSA Paweł Miładowski sędzia del. NSA Roman Ciąglewicz Protokolant sekretarz sądowy Małgorzata Kamińska po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2013 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 stycznia 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 1092/11 w sprawie ze skargi Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/5

Wyrokiem z 26 stycznia 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 1092/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad, uchylił decyzję Ministra Infrastruktury z [...] lipca 2011 r. nr [...] w części w jakiej utrzymuje ona w mocy decyzję Wojewody Podlaskiego z [...] sierpnia 2010 r. nr [...] w zakresie pkt 3 dotyczącego zobowiązania Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad do wypłaty odszkodowania w wysokości 88.875 zł.

Wyrok zapadł w następującym stanie sprawy:

Wojewoda Podlaski, po wcześniejszym dwukrotnym uchyleniu jego decyzji, decyzją z [...] sierpnia 2010 r., cytowaną na wstępie, ustalił na rzecz B. K. odszkodowanie w wysokości 88.875 zł za przejęcie z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości pod budowę obwodnicy w drodze krajowej nr 8, zobowiązując do wypłaty tego odszkodowania Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad. Generalny Dyrektor w odwołaniu od tej decyzji podkreślił, iż stosownie do decyzji Wojewody z [...] maja 2008 r. nr [...], ustalającej odszkodowanie na 40.500 zł, wypłacił je B. K., zgodnie z art. 18a ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach postępowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych. Minister Infrastruktury, decyzją z 13 kwietnia 2011 r., wskazaną na wstępie, utrzymał w mocy decyzję Wojewody, stwierdzając, że wobec poprzedniego uchylenia decyzji zostało ustalone odszkodowanie w nowej wysokości, tym razem zgodnie z przepisami, a mają w sprawie zastosowanie przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami. Zdaniem Ministra, zgodnie z art. 132 ust. 3a tej ustawy, jeżeli decyzja, na podstawie której wypłacono odszkodowanie, została następnie uchylona lub orzeczono jej nieważność, osoba, której wypłacono odszkodowanie, lub jej spadkobierca, są zobowiązani do zwrotu odszkodowania po jego waloryzacji na dzień zwrotu, zatem to osoba, która otrzymała odszkodowanie ma obowiązek jego zwrotu, natomiast organ nie ma uprawnienia, aby orzekał w przedmiocie tego obowiązku decyzją administracyjną, co oznacza konieczność orzeczenia odszkodowania w pełnej wysokości.

Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad wniósł skargę na tę decyzję, domagając się jej uchylenia, zaś w uzasadnieniu stwierdził, że kwestionuje tylko pkt 3 decyzji Wojewody Podlaskiego z [...] sierpnia 2010 r., zobowiązującego Generalnego Dyrektora do wypłaty odszkodowania w pełnej wysokości, pomimo dokonania wypłaty części odszkodowania, zgodnie z art. 18a ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych.

Uwzględniając skargę, Wojewódzki Sąd stwierdził, że stan faktyczny sprawy jest bezsporny i wyjaśnił:

W sprawie doszło do naruszenia art. 132 ust. 3a ustawy o gospodarce nieruchomościami w zw. z art. 7 i 107 § 3 k.p.a., co spowodowało konieczność wyeliminowania z obrotu prawnego decyzji w części, w jakiej utrzymuje ona w mocy decyzję organu I instancji w punkcie 3, zaś w pozostałym zakresie postępowanie było niewadliwe, co skutkowało oddaleniem skargi.

Strona 1/5