Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys Sędziowie: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost - Durchowska Protokolant starszy sekretarz sądowy Magdalena Błaszczyk po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2017r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Infrastruktury i Budownictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 stycznia 2016 r. sygn. akt IV SAB/Wa 396/15 w sprawie ze skargi W.B. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżony wyrok w pkt 2 i 3 i w tym zakresie oddala skargę; 2. oddala skargę kasacyjną w pozostałej części; 3. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 20 stycznia
2016 r. sygn. akt IV SAB/Wa 396/15, po rozpoznaniu sprawy ze skargi W. B. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 17 czerwca 2014 r. o stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia [...] sierpnia 1972 r. nr [...], stwierdził bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w rozpoznaniu wniosku (pkt 1); stwierdził, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa (pkt 2); wymierzył Ministrowi Infrastruktury i Budownictwa (poprzednio - Minister Infrastruktury i Rozwoju) grzywnę w wysokości 1000 złotych (pkt 3).
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że pismem z 11 sierpnia 2015 r. W. B. wniósł skargę na przewlekłość postępowania administracyjnego prowadzonego przez Ministra Infrastruktury i Rozwoju jako organu II instancji w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 17 czerwca 2014 r. o stwierdzenie nieważności decyzji Ministerstwa Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia
[...] sierpnia 1972 r. oraz utrzymującej nią w mocy decyzji Prezydium Rady Narodowej
m. st. Warszawy z [...] kwietnia 1972 r. pozostawiającą bez uwzględnienie wniosek o odszkodowanie za nieruchomość położoną w Warszawie przy ulicy [...], ozn. Hip "[...]" W [...]dz.nr [...].
W uzasadnieniu skargi skarżący podał, że wniosek o stwierdzenie nieważności ww. decyzji został złożony 17 czerwca 2014 r. Pismem z 6 listopada 2014 r. organ poinformował skarżącego, że w sprawie konieczne jest zebranie całego materiału dowodowego i wyznaczył termin do załatwienia sprawy na 31 stycznia 2015 r.
Pismem z dnia 10 czerwca 2015 r. skarżący wezwał Ministra do usunięcia naruszenia prawa. Do chwili wniesienia skargi organ nie podjął żadnej czynności w sprawie.
Powołując się na orzecznictwo sądowoadministracyjne skarżący stwierdził, że organ pozostaje w bezczynności w załatwieniu sprawy gdyż od 14 miesięcy od daty wszczęcia sprawy nie wydał merytorycznego rozstrzygnięcia.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie wskazując, że niedotrzymanie przez organ terminu do załatwienia sprawy wynikało z konieczności zgromadzenia materiału dowodowego, braku możliwości ustalenia stron postępowania, także w związku z nieprzedłożeniem przez pełnomocnika dokumentów niezbędnych do ich ustalenia, co ostatecznie było powodem zawieszeniem postępowania na podstawie postanowienia z [...] września 2015 r. Organ podkreślił, że czynności związane z ustalaniem stron postępowania są czasochłonne a sprawy związane z dekretem warszawskim złożone, wymagające analizy rejestrów, które są często nieaktualne, co w sytuacji gdy tego rodzaju spraw jest wiele, uniemożliwia dokonanie czynności w ustawowych terminach.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że skarga jest zasadna.
Sąd wskazał, że wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Ministerstwa Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia [...] sierpnia 1972 r. oraz utrzymującej nią w mocy decyzji Prezydium Rady Narodowej m. st. Warszawy z [...] kwietnia 1972 r. wpłynął do organu 25 czerwca 2014 r. Pierwsze pismo, jakie znajduje się w aktach to pismo organu do Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa z dnia 6 listopada 2014 r., a więc sporządzone po 5 miesiącach od wpływu wniosku, o nadesłanie zaświadczenia z księgi wieczystej. Drugie z tej samej daty, zostało skierowanie do Urzędu Miasta st. Warszawy z prośbą o nadesłanie akt własnościowych dotyczących przedmiotowej nieruchomości. Kolejne z dnia 6 listopada 2014 r., skierowane do pełnomocnika strony skarżącej i przewidujące termin załatwienia sprawy na 31 stycznia 2015 r. Akta własnościowe zostały przekazane 2 grudnia 2014 r (1 teczka) a zaświadczenie z ksiąg wieczystych 14 września 2014 r. Dopiero pismem z 24 sierpnia 2015 r. organ wezwał pełnomocnika do wskazania następców prawych K. B. i H. B.. Zawiadomienie o wszczęciu postępowania w sprawie zostało wydane 24 sierpnia 2015 r.