Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Elżbieta Stebnicka (spr.) Sędziowie Jolanta Rajewska NSA Małgorzata Borowiec Protokolant Iwona Sadownik po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 czerwca 2005 r. sygn. akt I SA/Wa 885/04 w sprawie ze skargi P. w [...] i Prezydenta Miasta [...] na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania nadzorczego 1. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od Ministra Budownictwa na rzecz J. S. kwotę 280 zł. /dwieście osiemdziesiąt złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE:
Decyzją z dnia [...] Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast stwierdził, iż decyzja Naczelnika Miasta [...] z dnia 18 kwietnia 1980 r. wydana na podstawie przepisów ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. z 1974 r. nr 10, poz. 64), na mocy której za odszkodowaniem wywłaszczono na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość oznaczoną jako działka nr 690/56 stanowiącą własność J. S., została wydana z naruszeniem prawa. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast podniósł, iż wskazana w uzasadnieniu decyzji z dnia 18 kwietnia 1980 r. okoliczność, iż wywłaszczenie następuje zgodnie z zatwierdzonym planem realizacyjnym nie wyczerpuje obowiązku dokonania przez organ oceny prawnej wymaganej przepisami ustawy o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości. Organ wywłaszczeniowy nie dokonał bowiem oceny wniosku wywłaszczeniowego i nie wykazał w decyzji wywłaszczeniowej niezbędności przedmiotowej nieruchomości dla realizacji ogrodów działkowych, na który to cel wywłaszczono nieruchomość. Jednocześnie Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast stwierdził, iż z uwagi na nieodwracalne skutki prawne, jakie wywołało przekazanie aktem notarialnym z dnia 4 listopada 1997 r. przedmiotowej nieruchomości w użytkowanie wieczyste P., nie jest możliwe stosownie do art. 158 § 2 kpa stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Miasta Puławy z dnia 18 kwietnia 1980 r.
Powyższą decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast J. S. zaskarżyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wyrokiem z dnia 20 sierpnia 2002 r., sygn. akt I SA 2347/00 Sąd podzielając ocenę prawną dokonaną przez organ nadzoru skargę oddalił.
Pismem z dnia 9 lipca 2003 r. J. S. wystąpiła do Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z wnioskiem o wznowienie postanowienia zakończonego prawomocną decyzja z dnia [...], powołując się na wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 30 czerwca 2003 r. ustalający, iż czynność prawna oddania gruntu w użytkowanie wieczyste P. jest nieważna w części dotyczącej ustanowienia tego prawa m.in. na przedmiotowej działce nr 690/56. Żądanie oparła na podstawie art. 145 § 1 pkt 5 kpa.
Po wznowieniu postępowania Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] uchylił decyzję Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] w części dotyczącej stwierdzenia, że decyzja wywłaszczeniowa została wydana z naruszeniem prawa i stwierdził nieważność decyzji Naczelnika Miasta [...] z dnia 18 kwietnia 1980 r. w części dotyczącej wywłaszczenia działki nr 690/56 za odszkodowaniem. Po rozpatrzeniu wniosku P. o ponowne rozpoznanie sprawy Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy poprzednio przez siebie wydaną decyzję z dnia [...]. W obydwu decyzjach Minister Infrastruktury stwierdził, iż wskazywany przez skarżącą wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 30 czerwca 2003 r. stanowi wystarczającą przesłankę do wznowienia postępowania administracyjnego na podstawie art. 145 § 1 pkt 8 kpa.
Na skutek wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargi P. i Prezydenta Miasta [...] wyrokiem z dnia 23 czerwca 2005 r., sygn. akt I SA/Wa 885/04 Sąd uchylił zaskarżoną decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...]. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, iż wznowienie postępowania administracyjnego ma nadzwyczajny charakter i z tego względu dopuszczalne jest tylko w sytuacji wystąpienia jednej z taksatywnie wyliczonych w art. 145 § 1 kpa przesłanek. W rozpoznawanej sprawie - jak podkreślił Sąd - z zebranego materiału dowodowego nie wynika, aby istniała podstawa do wznowienia postępowania administracyjnego. Postępowanie to zakończone zostało bowiem ostateczną decyzją z dnia [...], której rozstrzygnięcie opiera się na istniejącej w dacie wydawania decyzji notarialnej umowie cywilnoprawnej o oddaniu gruntu w użytkowanie wieczyste osobie trzeciej. Dopiero wyrokiem sądu okręgowego z 2003 r. ustalono, że umowa notarialna jest nieważna. Nie można zatem uznać, aby wydanie wyroku stanowiło przesłankę wskazaną w art. 145 § 1 pkt 8 kpa, na której to podstawie Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast wznowił postępowanie. Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, iż organ błędnie przyjął, że istnieje podstawa do wznowienia postępowania, a zaniechanie przez niego przed wydaniem rozstrzygnięcia co do istoty sprawy czynności ustalenia, czy istotnie postępowanie, w którym zapadła decyzja ostateczna dotknięte było wadą z pkt 8 art. 145 § 1 kpa, było naruszeniem art. 149 § 2 w związku z art. 151 § 1 kpa. Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi uchylił decyzje obu instancji z uwagi na uchybienie proceduralne, które mogło mieć istotny wpływ na wynik rozstrzygnięcia.