Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Monika Nowicka Sędziowie: sędzia NSA Anna Łukaszewska - Macioch (spr.) sędzia del. WSA Marian Wolanin Protokolant asystent sędziego Wojciech Latocha po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 2038/09 w sprawie ze skargi R. R. na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia (...) września 2009 r. nr (...) w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 25 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 2038/09 oddalił skargę R. R. na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia (...) września 2009 r., nr (...) o odmowie wydania zaświadczenia.
W uzasadnieniu wyroku przedstawiono następujący stan faktyczny sprawy:
R. R. zwróciła się do Wojewody Ś. z wnioskiem o wydanie zaświadczenia o treści: "Wojewoda Ś. zaświadcza, że nieruchomość oznaczona numerem działki (...), położona w Z. obręb M., wymieniona pod pozycją nr (...) załącznika o numerze (...) do decyzji nr (...) Wojewody K. z dnia (...) stycznia 1998 r. o ustaleniu lokalizacji autostrady płatnej A-4, o treści nadanej decyzją Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia (...) czerwca 1998 r., znak: (...), podlega obowiązkowi nabycia na rzecz Skarbu Państwa."
Wojewoda Ś. postanowieniem z dnia (...) maja 2009 r. nr (...) odmówił wydania żądanego zaświadczenia.
Minister Infrastruktury, po rozpatrzeniu zażalenia R. R., postanowieniem z dnia (...) września 2009 r. nr (...) utrzymał w mocy postanowienie Wojewody Ś. z dnia (...) maja 2009 r. W uzasadnieniu zajętego stanowiska, powołując się na treść art. 217 i 218 K.p.a., organ drugiej instancji wyjaśnił, że postępowanie w sprawach zaświadczeń nie jest postępowaniem administracyjnym, jakiego dotyczy art. 1 pkt 1 K.p.a., a jedynie ma charakter administracyjny z uwagi na organy je prowadzące i jest jedną z prawnych form działania administracji. Powołując się na orzecznictwo sądowe w tym zakresie organ drugiej instancji podkreślił, że zaświadczenie nie ma charakteru decyzji.
Organ wyjaśnił, że art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych (Dz. U. Nr 80, poz. 721, ze zm.), dalej powoływanej: "ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r." stanowił, iż nieruchomości przeznaczone na pasy drogowe, stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego, stają się własnością Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi dotycząca tych nieruchomości stała się ostateczna. Nieruchomość oznaczona jako działka nr (...), położona w Z., obręb M., leży w liniach rozgraniczających, co oznacza że rolą organu wojewódzkiego, stosownie do ust. 4 cytowanego art. 14, jest wydanie decyzji w przedmiocie ustalenia, czy i jaka część tej nieruchomości stała się własnością Skarbu Państwa. Skoro zatem w sprawie nabywania nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa orzeka się decyzją administracyjną, to brak jest podstaw do wydawania w tej sprawie zaświadczenia o żądanej treści. Równocześnie organ odwoławczy wyjaśnił, odwołując się do orzecznictwa sądowego, że zaświadczenie jest pochodną istniejących faktów lub stanu prawnego i wraz ze zmianą tych faktów lub stanu prawnego zaświadczenie staje się nieaktualne i może być wydane nowe, odpowiadające aktualnemu stanowi prawnemu lub aktualnym faktom. W tej sytuacji Minister podzielił stanowisko organu pierwszej instancji, że wydanie zaświadczenia o żądanej treści przeczyłoby aktualnemu stanowi prawnemu i faktycznemu przedmiotowej nieruchomości. Ponadto strona zażądała wydania zaświadczenia dotyczącego całej działki, natomiast kwestia nabycia na drodze administracyjnej dotyczy jedynie części tej działki, tj. jej północno-zachodniej części, która leży w liniach rozgraniczających. Co do pozostałej części nieruchomości w grę może wchodzić jedynie roszczenie o charakterze cywilnoprawnym. W tym jednak zakresie organ wojewódzki nie posiada danych, które pozwalają stwierdzić, czy zachodzą przesłanki określone w art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r., zgodnie z którym w przypadku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli nabywana jest część nieruchomości, a pozostała część nie nadaje się do prawidłowego wykorzystania na dotychczasowe cele, Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad jest obowiązany do nabycia w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa, tej części nieruchomości na wniosek jej właściciela lub użytkownika wieczystego. Sprawa ta należy więc do właściwości innego organu, przy czym jest to sprawa nie będąca sprawą administracyjną. W tym zakresie ustalenie, czy ta część nieruchomości ma być nabyta przez Skarb Państwa, może zostać dokonane tylko przez same strony w drodze umowy, a w razie sporu przed sądem cywilnym.