Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Kamińska (spr.), Sędzia NSA Jolanta Rajewska, Sędzia NSA Jerzy Solarski, Protokolant Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 2 września 2009r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Infrastruktury od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 kwietnia 2008r. sygn. akt I SA/Wa 144/08 w sprawie ze skargi A. P. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia (...) listopada 2007r. nr (...) w przedmiocie stwierdzenia wydania orzeczenia z naruszeniem prawa oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 144/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną przez A. P.decyzję Ministra Infrastruktury z dnia (...) listopada 2007 r. nr (...) w przedmiocie stwierdzenia wydania orzeczenia z naruszeniem prawa oraz decyzję Ministra Budownictwa z dnia (...) sierpnia 2007 r. nr (...) i stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
W uzasadnieniu wyroku, Sąd pierwszej instancji wskazał, iż Minister Infrastruktury decyzją z dnia (...) listopada 2007 r. nr (...) , po rozpatrzeniu wniosku A. P. o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Budownictwa z dnia (...) sierpnia 2007 r. nr (...)stwierdzającą wydanie z naruszeniem prawa orzeczenia Prezydium Rady Narodowej m. Łodzi z dnia (...) sierpnia 1950 r. nr (...)o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości położonej w Łodzi przy ul. N., , stanowiącej własność Jana i M. A. L. (pkt 9 orzeczenia), utrzymał w mocy decyzję z dnia (...) sierpnia 2007 r.
W uzasadnieniu decyzji Minister Infrastruktury podał, że orzeczeniem z dnia (...) sierpnia 1950 r. Prezydium Rady Narodowej m. Łodzi orzekło o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości położonej w Łodzi, przy ul. N., stanowiącej własność J. i M. A. L. (pkt 9 orzeczenia).
Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności orzeczenia Prezydium Rady Narodowej m. Łodzi z dnia 3 sierpnia 1950 r. wystąpiła C. P.(spadkobierczyni po J. i M. L. na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Zakopanem z dnia (...) listopada 1991 r., sygn. akt I (...)).
Z ustaleń organu wynika, że Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia (...) lutego 2003 r. odmówił stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Rady Narodowej m. Łodzi z dnia (...) sierpnia 1950 r., a następnie decyzją z dnia (...) maja 2003 r. utrzymał w mocy decyzję z dnia (...) lutego 2003 r.
Wyrokiem z dnia 22 grudnia 2004 r. sygn. akt I SA 1578/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpatrzeniu sprawy ze skargi C. P., uchylił zaskarżoną decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 30 maja 2003 r. oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia 21 lutego 2003 r., wskazując, iż organ nie zgromadził całości akt administracyjnych.
W dniu 9 maja 2007 r. do Ministerstwa Budownictwa wpłynęło pismo A. P.wraz postanowieniem Sądu Rejonowego w Zakopanem z dnia (...) kwietnia 2007 r. sygn. akt I (...)o nabyciu spadku po C. P., wraz z informacją, iż podtrzymuje wniosek C. P.o stwierdzenie nieważności orzeczenia Prezydium Rady Narodowej m. Łodzi z dnia (...) sierpnia 1950 r.
Minister Budownictwa decyzją z dnia 20 sierpnia 2007 r. stwierdził wydanie z naruszeniem prawa orzeczenia Prezydium Rady Narodowej m. Łodzi z dnia (...) sierpnia 1950 r. o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości położonej w Łodzi, przy ul. N., stanowiącej własność Jana i M. A. L. (pkt 9 orzeczenia).
Minister Infrastruktury w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji podkreślił, że celem stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej jest eliminacja z obrotu prawnego decyzji administracyjnej obarczonej ciężkimi wadami wymienionymi w art. 156 § 1 kpa, natomiast przedmiotem postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji jest ustalenie istnienia jej wad.