Skarga kasacyjna na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie odmowy umorzenia kwoty jednorazowo przyznanych środków na podjęcie działalności gospodarczej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rajewska sędzia NSA Barbara Adamiak Sędzia del. WSA Rafał Wolnik (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Justyna Stępień po rozpoznaniu w dniu 1 października 2014 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 grudnia 2012 r. sygn. akt III SA/Kr 76/12 w sprawie ze skargi B. F. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia kwoty jednorazowo przyznanych środków na podjęcie działalności gospodarczej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/7

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 7 grudnia 2012 r., sygn. akt III SA/Kr 76/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi B. F. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2011 r., Nr [...], w przedmiocie odmowy umorzenia kwoty jednorazowo przyznanych środków na podjęcie działalności gospodarczej, oddalił skargę.

W uzasadnieniu powyższego wyroku zawarto następujące ustalenia faktyczne i prawne:

Starosta Powiatu [...] decyzją z dnia [...] września 2011 r. wydaną na podstawie art. 9 ust. 1, art. 14 lit. d i art. 76 ust. 7 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r., Nr 69, poz. 415 ze zm.) zwanej dalej u.p.z., odmówił skarżącemu B. F. umorzenia zwrotu środków przyznanych na podjęcie działalności gospodarczej wraz z odsetkami.

W uzasadnieniu organ pierwszej instancji wskazał, że na podstawie umowy zawartej ze Starostą [...] w dniu 14 grudnia 2009 r. skarżącemu przyznano z Urzędu Pracy jednorazowo kwotę w wysokości 17.000,00 zł na podjęcie działalności gospodarczej. W związku z niedotrzymaniem warunków umowy, tj. podjęciem zatrudnienia w okresie pierwszych 12 miesięcy prowadzenia działalności gospodarczej, pismem z dnia 30 marca 2011 roku, Powiatowy Urząd Pracy rozwiązał ze skarżącym umowę ze skutkiem natychmiastowym i wezwał do zwrotu otrzymanych środków wraz z ustawowymi odsetkami w terminie 30 dni od dnia otrzymania wezwania. W piśmie z dnia 7 czerwca 2011 r. skarżący złożył wniosek o umorzenie naliczonej do zwrotu należności z tytułu wypowiedzenia ww. umowy. Organ pierwszej instancji, po nieskutecznych wezwaniach skarżącego o wykazanie swojej sytuacji majątkowej oraz dłużników solidarnych, po zasięgnięciu opinii Powiatowej Rady Zatrudnienia, stwierdził, że nie wystąpiły przesłanki do umorzenia jednorazowo przyznanych środków.

W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący zarzucił naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię art. 76 ust. 7 pkt 1 i 2 u.p.z., naruszenie art. 7, art. 77 i art. 80 k.p.a., polegające na niezebraniu wyczerpującego materiału dowodowego w sprawie i błędnej ocenie zebranych dowodów oraz naruszenie art. 10 k.p.a., polegające na pozbawieniu skarżącego prawa do czynnego udziału w postępowaniu. Skarżący wniósł o dopuszczenie dowodu z załączonych do odwołania dokumentów określających jego sytuację materialną. Podniósł, że po zawarciu umowy z urzędem podjął działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług przedstawiciela handlowego. Podstawowym narzędziem tej działalności był samochód. W 2010 roku doszło do pożaru samochodu, w wyniku którego samochód został poważnie uszkodzony, co uniemożliwiło skarżącemu przemieszczanie się pomiędzy kontrahentami. Z uwagi na brak możliwości wykonywania działalności gospodarczej, jak również środków na naprawę samochodu, mając na utrzymaniu dwoje dzieci i niepracującą żonę, skarżący zmuszony był podjąć dodatkową pracę. Zdaniem skarżącego sytuacja, w której się znalazł nosi cechy stanu wyższej konieczności i działanie w tak szczególnych okolicznościach nie naruszyło warunków umowy. Zdaniem skarżącego, zapis § 6 lit. e umowy nie powinien mieć do niego zastosowania. Skarżący podniósł, że obecnie prowadzi działalność gospodarczą jako przedstawiciel handlowy i zarabia około 1.600,00 zł miesięcznie netto. Nie posiada wartościowego majątku i mieszka w budynku będącym własnością spółdzielni mieszkaniowej, który ze względu na stan techniczny przeznaczony jest do rozbiórki.

Strona 1/7