Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wiśniewska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Anna Lech Sędzia NSA Jan Paweł Tarno Protokolant Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 30 lipca 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 marca 2007 sygn. akt I SA/Wa 1870/06 w sprawie ze skargi E. B. i J. B. na postanowienie Ministra Budownictwa z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wyegzekwowania obowiązku wydania nieruchomości oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 29 marca 2007 r., sygn. akt I SA/Wa 1870/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę E. B. i J. B. wniesioną na postanowienie Ministra Budownictwa z dnia [...], nr [...] w przedmiocie wyegzekwowania obowiązku wydania nieruchomości.
W uzasadnieniu powyższego wyroku zawarto następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną.
Wskazanym wyżej postanowieniem Minister Budownictwa, po rozpoznaniu zażalenia E. B. i J. B. na postanowienie Wojewody Ś. z dnia [...], nr [...] uznające za nieuzasadnione zarzuty w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej w celu wyegzekwowania obowiązku wydania Generalnemu Dyrektorowi Dróg Krajowych i Autostrad nieruchomości położonej w miejscowości M., oznaczonej jako działki nr [...] o pow. [...] m2, nr [...] o pow. [...] m2, nr [...] o pow. [...] m2, utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
W uzasadnieniu swego postanowienia Minister Budownictwa stwierdził, że decyzją Wojewody Ś. z dnia [...], nr [...], wydanej na podstawie art. 17 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych (Dz.U. Nr 80, poz. 721 ze zm.), zezwolono na niezwłoczne zajęcie wyżej opisanej nieruchomości stanowiących własność skarżących. Decyzji tej nadany został rygor natychmiastowej wykonalności, dlatego też podlegała wykonaniu mimo wniesienia od niej odwołania. Wskazanie więc w tytule wykonawczym z dnia [...] decyzji Wojewody Ś. z dnia [...] jako aktu administracyjnego stanowiącego podstawę prawną obowiązku, nie narusza art. 27 §1 pkt 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2005 r., Nr 229, poz. 1954, zwanej dalej: Egz. Adm. U.). Tym samym zarzut naruszenia art. 33 pkt 10 powołanej ustawy jest bezzasadny.
Minister Budownictwa za niezasadne uznał także pozostałe zarzuty skarżących. Podkreślił, że pismem z dnia [...] Wojewoda Ś., działając jako wierzyciel, wezwał E. i J. B. do dobrowolnego wydania nieruchomości, objętej decyzją z dnia [...]. Zostało ono doręczone pełnomocnikowi stron adw. A. N. w dniu [...], gdyż w dniu [...] skarżący udzielili mu pełnomocnictwa, które obejmowało prowadzenie sprawy administracyjnej przed Wojewodą Ś. we wszystkich instancjach i w postępowaniu egzekucyjnym z prawem substytucji. Dopiero pismem z dnia [...] J. B. poinformował Wojewodę Ś. o odwołaniu z dniem [...] przez niego i jego żonę E. tego pełnomocnictwa. Pismo to wpłynęło do [...] Urzędu Wojewódzkiego w dniu [...]. Wobec powyższego strony nie mogą żądać zniesienia skutków prawnych związanych z doręczeniem pełnomocnikowi pism przez te organy przed datą powzięcia przez nie informacji o ustaniu pełnomocnictwa.
Minister Budownictwa poza tym stwierdził, że kwestia sposobu działania egzekutora nie podlega rozpatrzeniu w postępowaniu w przedmiocie zarzutów, albowiem odnosi się do odrębnego trybu przewidzianego w art. 54 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r., tj. w trybie skargi na czynności egzekucyjne organu egzekucyjnego lub egzekutora. Tytuł wykonawczy z dnia [...] wskazywał środek egzekucyjny, o jakim mowa w art. 1 a pkt 12 lit. b Egz. Adm. U. (odebranie nieruchomości, opróżnienie lokali i innych pomieszczeń), postanowieniem z dnia [...] natomiast organ egzekucyjny wezwał zobowiązanych do wykonania ciążącego na nim obowiązku objętego tytułem wykonawczym z dnia [...], pod rygorem zastosowania środka egzekucyjnego polegającego na odebraniu nieruchomości.