Skarga kasacyjna na bezczynność Prezydenta Miasta O. w przedmiocie ustalenia kosztów usunięcia i przechowania pojazdu
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Sędzia del. WSA Marian Wolanin po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 28 lutego 2017 r. sygn. akt II SAB/Op 25/17 w sprawie ze skargi B. C. na bezczynność Prezydenta Miasta O. w przedmiocie ustalenia kosztów usunięcia i przechowania pojazdu 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Prezydenta Miasta O. na rzecz B. C. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6032 Inne z zakresu prawa o ruchu drogowym
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Ruch drogowy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta
Uzasadnienie strona 1/6

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z 28 lutego 2017 r., II SAB/Op 25/17 po rozpoznaniu skargi B. C. na bezczynność Prezydenta Miasta O. w przedmiocie ustalenia kosztów usunięcia i przechowania pojazdu: 1) zobowiązał Prezydenta Miasta O. do wydania aktu w sprawie wniosku B. C. z 20 maja 2009 r. ̶ w terminie 30 dni od dnia zwrotu akt z prawomocnym orzeczeniem, 2) stwierdził, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 3) wymierzył Prezydentowi Miasta O. grzywnę w wysokości 500 złotych, 4) przyznał od Prezydenta Miasta O. na rzecz B. C. sumę pieniężną w wysokości 1000 złotych, 5) zasądził od Prezydenta Miasta O. na rzecz skarżącego 597 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że uwzględniając skargę na bezczynność Sąd orzeka na podstawie art. 149 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.).

Oceniając dopuszczalność skargi Sąd uznał, że mieści się ona w granicach kognicji wojewódzkiego sądu administracyjnego. Kwestia wypłaty kosztów usunięcia i przechowania pojazdów stanowi bowiem sprawę administracyjną związaną z wykonywaniem zadań publicznych o charakterze administracyjnoprawnym. Wyczerpany został też tryb zaskarżenia, o którym mowa w art. 52 § 1 i § 2 P.p.s.a., gdyż przed wniesieniem skargi skarżący w piśmie z 5 października 2016 r. złożył do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. zażalenie na podstawie art. 37 § 1 K.p.a. Nie można przy tym zgodzić się z poglądem Kolegium, że kwestionowana przez skarżącego bezczynność odnosiła się tylko do sprawy dotyczącej przepadku pojazdu. Skarżący w zażaleniu wyraźnie bowiem wskazał, że na skutek bezczynności Prezydenta Miasta pozbawiony został prawa do żądania wypłaty wynagrodzenia za holowanie i przechowanie pojazdu. Choć, nie wskazał on wprost, iż wnosi zażalenie na niezałatwienie w terminie sprawy o ustalenie kosztów usunięcia i przechowania pojazdu, to jednak wobec wskazania na brak realizacji przysługującego mu co do tych kosztów prawa, należało uznać, że zażalenie dotyczyło także bezczynności w tym przedmiocie.

Skarga jest zasadna, gdyż istnieją podstawy faktyczne i prawne do stwierdzenia bezczynności Prezydenta Miasta O. w zakresie obowiązku rozpoznania wniosku skarżącego o ustalenie kosztów usunięcia i przechowania pojazdu poprzez wydanie stosownego aktu. Zawiadamiając właściwy urząd skarbowy w piśmie z 20 maja 2009 r. o usunięciu pojazdu marki Daewoo Tico, nr rej [...] oraz o bezskutecznym upływie terminu jego odebrania przez właściciela, skarżący jednocześnie wyraźnie określił należność za holowanie i parking samochodu na dzień 20 maja 2009 r. w kwocie 2.196 zł. Podanie to należało uznać za wniosek o ustalenie kosztów usunięcia i przechowania ww. pojazdu, gdyż niewątpliwie wyrażało zajęte przez skarżącego stanowisko. Zaś kwestia, czy to żądanie zostało sformułowane w sposób zrozumiały dla organu, jest bez znaczenia, gdyż w razie jakichkolwiek wątpliwości co do intencji skarżącego organ powinien podjąć działania zmierzające do ustalenia rzeczywistej treści żądania. Skoro skarżący wskazał kwotę należną za usunięcie i przechowanie pojazdu, to z chwilą złożenia oświadczenia w tym zakresie, z jego wniosku wszczęte zostało postępowanie w sprawie, co zrodziło obowiązek organu ustosunkowania się do tego oświadczenia. Prezydent Miasta O., działający jako starosta miasta na prawach powiatu, otrzymał akta administracyjne przekazane przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w O. Do chwili rozpoznania sprawy przez Sąd nie został jednak wydany żaden akt administracyjny.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6032 Inne z zakresu prawa o ruchu drogowym
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Ruch drogowy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta