Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rajewska sędzia NSA Jan Paweł Tarno sędzia del. NSA Zygmunt Zgierski (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Małgorzata Kamińska po rozpoznaniu w dniu 23 października 2012 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej W. D.o i M. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 lutego 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 1152/10 w sprawie ze skargi W. D. i M. M. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.
I OSK 1218/11
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 24 lutego 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargi W. D. i M. M. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] kwietnia 2010 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne.
Decyzją z dnia [...] maja 1982 r. Naczelnik Miasta Jarosławia orzekł o wywłaszczeniu na rzecz Państwa, na wniosek Zarządu Gospodarki Terenami Urzędu Miejskiego w Jarosławiu, nieruchomości położonej w J. przy ul. [...], oznaczonej jako działka nr [...] o pow. 943 m2, stanowiącej własność E. D. i H. D.
Ostateczną decyzją z dnia [...] sierpnia 2006 r. Minister Infrastruktury uchylił decyzję Wojewody Podkarpackiego z dnia [...] stycznia 2006 r. i stwierdził nieważność decyzji Naczelnika Miasta Jarosławia z dnia [...] listopada 1982 r. oraz decyzji tego samego organu z dnia [...] grudnia 1982 r., zmieniającej poprzednią decyzję z dnia [...] listopada 1982 r., w części dotyczącej odszkodowania za nieruchomość wywłaszczoną decyzją z dnia [...] maja 1982 r. W obrocie prawnym pozostaje natomiast decyzja Naczelnika Miasta Jarosławia z dnia [...] marca 1983 r., orzekająca o uzupełnieniu odszkodowania za ww. grunt.
Pismem z dnia 8 października 2007 r. H. D. oraz spadkobiercy E. D. - A. C., J. D., J. D., W. D. oraz M. M. wnieśli o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Miasta Jarosławia z dnia [...] maja 1982 r.
Decyzją z dnia [...] stycznia 2009 r. Wojewoda Podkarpacki odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Miasta Jarosławia z dnia [...] maja 1982 r. w części dotyczącej wywłaszczenia na rzecz Państwa m.in. nieruchomości położonej w J. przy ul. [...], oznaczonej jako działka nr [...] o pow. 943 m2, stanowiącej własność E. D. i H. D.
Odwołania od tej decyzji złożyli W. D. oraz M. Ma. W ich ocenie decyzja wywłaszczeniowa została wydana przez organ do tego nieuprawniony. Strony podniosły także, że Wojewoda Podkarpacki błędnie nie stwierdził w decyzji Naczelnika Miasta Jarosławia rażącego naruszenia art. 3 ust. 1 i ust. 2, art. 7 i art. 10 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2010 r. Minister Infrastruktury utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazał, że decyzja wywłaszczeniowa z dnia [...] maja 1982 r. wydana została przez organ uprawniony. Naczelnik Miasta Jarosławia był bowiem organem właściwym do orzekania o wywłaszczeniu nieruchomości, również tych, których wartość szacunkowa przewyższała 1 mln zł.
Z kolei dokonując oceny zaistnienia w przedmiotowej sprawie przesłanek wywłaszczenia nieruchomości wskazanych w art. 3 ust. 1 i ust. 2 ustawy wywłaszczeniowej, organ naczelny w pełni podzielił stanowisko Wojewody Podkarpackiego, który w decyzji z dnia [...] stycznia 2009 r. wskazał, że zostały spełnione przesłanki dopuszczalności wywłaszczenia przedmiotowej nieruchomości.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. wywłaszczenie było dopuszczalne, jeżeli wywłaszczona nieruchomość była ubiegającemu się o wywłaszczenie niezbędna na cele użyteczności publicznej, na cele obrony Państwa albo dla wykonania zadań określonych w zatwierdzonych planach gospodarczych. W myśl zaś ust. 2 na obszarze miasta mogła być również wywłaszczona nieruchomość lub kompleks nieruchomości niezbędny dla planowej realizacji na jego terenie budownictwa ogólnomiejskiego i zorganizowanego budownictwa mieszkaniowego, przy czym o wywłaszczenie dla tych celów mógł ubiegać się tylko terenowy organ administracji państwowej danego miasta.