Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Infrastruktury w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wiśniewska, , , po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Przedsiębiorstwa Produkcyjno - Handlowo - Usługowego "[...]" Sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 1387/08 oddalającego skargę Przedsiębiorstwa Produkcyjno - Handlowo - Usługowego "[...]" Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2008 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną

Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
Inne orzeczenia z hasłem:
Grunty warszawskie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury
Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowo - Usługowego "[...]" sp. z .o.o. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2008 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.

Powyższy wyrok wydany został w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Ministerstwo Gospodarki Komunalnej decyzją z dnia [...] czerwca 1951 r., nr [...], utrzymało w mocy orzeczenie administracyjne Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy z dnia [...] lutego 1951 r., którym - na podstawie art. 1, art. 75, art. 83 i art. 87 pkt 4 rozporządzenia Prezydenta Rzeczpospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o postępowaniu administracyjnym (Dz.U. R.P. Nr 36, poz. 341) oraz art. 1, art. 5 i art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz.U. R.P. Nr 50, poz. 279; zwanego dalej: dekretem), odmówiło dotychczasowym właścicielom, M. B. i R. M., prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej, położonej przy ul. [...], oznaczonej nr hip. [...] ze względu na przeznaczenie przedmiotowej nieruchomości - w opracowywanym planie zagospodarowania przestrzennego - pod budownictwo użyteczności publicznej.

Pismem z dnia [...] lutego 2005 r. następcy prawni byłych właścicieli przedmiotowej nieruchomości - M. M., K. R., A. P. i M. B. - wystąpili z wnioskiem do Ministra Budownictwa o stwierdzenie nieważności opisanej wyżej decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej i poprzedzającego ją orzeczenia Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy.

Minister Budownictwa decyzją z dnia [...] listopada 2007 r., nr [...], stwierdził nieważność decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z dnia [...] czerwca 1951 r. i utrzymanego nim w mocy orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie z dnia [...] lutego 1951 r.

Organ stwierdził, że organy dekretowe, rozpatrując wniosek dotychczasowych właścicieli, rażąco naruszyły przepis art. 7 ust. 2 dekretu, odmawiając dotychczasowym właścicielom przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej położonej przy ul. [...]. W aktach sprawy brak jakichkolwiek danych precyzujących, jaki plan zagospodarowania przestrzennego organy obu instancji brały pod uwagę przy dokonywaniu oceny, czy korzystanie z gruntu przez dotychczasowych właścicieli nie da się pogodzić z jego przeznaczeniem określonym planem (budownictwo użyteczności publicznej). W dacie wydania badanych aktów obowiązywał Ogólny Plan Zabudowania m.st. Warszawy zatwierdzony przez Ministerstwo Robót Publicznych w dniu 11 sierpnia 1931 r. Na obrysie wykonanym na podstawie powyższego planu uprawniony geodeta oznaczył położenie przedmiotowej nieruchomości, która mieściła się w obszarze przeznaczonym pod zabudowę zwartą, czterokondygnacyjną, nie zaś pod budownictwo użyteczności publicznej. Przeznaczenia nieruchomości pod budownictwo użyteczności publicznej nie potwierdzają również akta lustracji zabudowy Warszawy przeprowadzonej przez Biuro Odbudowy Stolicy w 1945 r. Z dokumentów tych wynika, że przedmiotowy grunt zabudowany był dwoma starymi, murowanymi budynkami mieszkalnymi, nienadającymi się do odbudowy. W tym stanie rzeczy organ uznał, że zachodzą przesłanki z art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a. do stwierdzenia nieważności skontrolowanych aktów.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
Inne orzeczenia z hasłem:
Grunty warszawskie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury