Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Borowiec Sędziowie NSA Izabella Kulig - Maciszewska Anna Lech (spr.) Protokolant Aleksandra Żurawicka po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Budownictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 maja 2006 r. sygn. akt I SA/Wa 1999/05 w sprawie ze skargi R. G. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości 1) uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę, 2) zasądza od R. G. na rzecz Ministra Budownictwa kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wyrokiem z dnia 9 maja 2006 r., sygn. I SA/WA 1999/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...], nr [...] i poprzedzającą ją decyzję Wojewody [...] z dnia [...], nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o wywłaszczeniu i odszkodowaniu.
W uzasadnieniu wyroku, Sąd wskazał na następujący stan sprawy: decyzją z dnia [...] Minister Infrastruktury utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...], stwierdzającą nieważność decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] w części dotyczącej ustalenia odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość i odmawiającą stwierdzenia nieważności powołanej decyzji w części dotyczącej wywłaszczenia nieruchomości położonej w [...], oznaczonej jako działka nr 51/1.
Na decyzję Ministra Infrastruktury skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożyła R. G., wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz decyzji poprzedzającej Wojewody [...], zarzucając decyzjom tym naruszenie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., polegające na uznaniu, iż decyzja Ministra Infrastruktury oraz poprzedzająca ją decyzja Wojewody [...] nie narusza w sposób rażący art. 15 ust. 2 pkt 1 i art. 22 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczenia nieruchomości (Dz.U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64 ze zm.), w sytuacji, gdy decyzja z dnia [...] nie wskazuje na podstawy faktyczne zezwalające na dokonanie wywłaszczenia.
Wyrokiem z dnia 9 maja 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] i poprzedzającą ją decyzję Wojewody [...] z dnia [...], wskazując, że przesłanki pozytywne i negatywne stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej zostały w sposób wyczerpujący wyliczone w treści art. 156 § 1 i § 2 k.p.a. Podkreślił też, że przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej nie podlegają wykładni rozszerzającej, a powinny być interpretowane dosłownie lub nawet w sposób ścieśniający.
Sąd podkreślił ponadto, że w orzecznictwie oraz doktrynie dominuje pogląd, że organ administracji publicznej w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej, wszczyna postępowanie w nowej sprawie, w której orzeka nie co do istoty sprawy rozstrzygniętej w kontrolowanej decyzji, lecz orzeka jako organ kasacyjny.
Sąd wskazał, że z materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie wynika, iż postępowanie nadzorcze objęło swym zakresem ostateczną decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] orzekającą w pkt I o wywłaszczeniu nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...] i [...] o powierzchni 977 m2, oznaczonej jako działka nr 51/1, jednocześnie przedmiotową decyzją przyznano odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość w wysokości 14. 655 zł.
Decyzją z dnia [...] Wojewoda [...] stwierdził nieważność decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] w części dotyczącej odszkodowania i odmówił stwierdzenia nieważności tej decyzji w części dotyczącej wywłaszczenia nieruchomości.
Ostateczna decyzja Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] wydana została na podstawie powołanej ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczenia nieruchomości, jednak, w ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, z akt sprawy nie wynika, czy wydanie tej decyzji było poprzedzone przeprowadzeniem rozprawy z udziałem biegłych (do czego zobowiązuje art. 22 tej ustawy), zatem za prawidłową uznać należy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stwierdzającą nieważność decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] w części dotyczącej ustalenia odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość.