Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Adamiak Sędziowie: sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz (spr.) sędzia NSA del. Roman Ciąglewicz Protokolant st. inspektor sądowy Barbara Dąbrowska-Skóra po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Infrastruktury od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 1379/09 w sprawie ze skargi J. W. i K. W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 25 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 1379/09, po rozpoznaniu skargi J. W. i K. W. uchylił zaskarżoną decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2009 r., nr [...] oraz decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lutego 2009 r., nr [...] wydane w przedmiocie omowy stwierdzenia nieważności decyzji oraz stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy:
Zaskarżoną decyzją [...] z dnia [...] lipca 2009 r. Minister Infrastruktury utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] marca 2000 r. nr [...] oraz poprzedzającej ją decyzji Wojewody Lubelskiego z dnia [...] grudnia 1998 r. nr [...] odmawiającej zwrotu nieruchomości położonej w miejscowości R. , oznaczonej jako działka nr [...] o pow. 3,2100 ha.
Organy obu instancji orzekające w sprawie ustaliły następujący stan faktyczny i prawny.
Orzeczeniem Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie Wydziału Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej z dnia [...] października 1973 r. nr [...] wywłaszczono na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość, stanowiącą własność S. W. , położoną w R. , powiat L. , oznaczoną jako działka nr [...] o pow. 3,21 ha, na wniosek Miejskiego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki w Lublinie w celu budowy ośrodka ogólnodostępnego nad jeziorem P.
Pismem z dnia 4 czerwca 1991 r. S. W. wystąpił z wnioskiem o zwrot wywłaszczonej nieruchomości. Rozpatrując po raz kolejny sprawę o zwrot wywłaszczonego gruntu, decyzją z dnia [...] grudnia 1998 r. nr [...] Wojewoda Lubelski - działając na podstawie przepisu art. 136 ust. 3 i art. 137 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami odmówił zwrotu opisanej wyżej nieruchomości, a decyzją Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] marca 2000 r. nr [...] decyzja ta została utrzymana w mocy.
Pismem z dnia 30 kwietnia 2001 r. S. W. wystąpił na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 kpa o stwierdzenie nieważności w/w decyzji wskazując, iż kwestionowana decyzja pozostaje w sprzeczności z treścią art. 137 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Skarżący w szczególności twierdził, że istnieją wątpliwości czy celem wywłaszczenia dawnej działki nr [...] było urządzenie pola namiotowego.
Decyzją z dnia [...] września 2001 r. nr [...] Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast odmówił stwierdzenia nieważności własnej decyzji z dnia [...] marca 2000 r., a następnie decyzją z dnia [...] listopada 2001 r. nr [...] utrzymał ją w mocy. Decyzje te z kolei wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2004 r. sygn. akt I SA 869/02 zostały uchylone ze względu na fakt, że wobec braku decyzji o lokalizacji szczegółowej zachodziła konieczność dokonania ustaleń odnośnie zagospodarowania terenu wokół jeziora P. Z tego powodu Sąd wskazał, aby organy zbadały treść obowiązującego w dacie wywłaszczania planu zagospodarowania przestrzennego dotyczącego w/w obszaru. Ponadto zalecono także, aby organ nadzorczy ustalił jaką część przedmiotowej nieruchomości zajmuje las i czy stanowi on integralną część ośrodka wypoczynkowego.