Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji
Uzasadnienie strona 5/5

Odnośnie zarzutów i rozważań dotyczących następstwa prawnego obecnego Dyrektora Zespołu Szkół [...] nr [...] w Bydgoszczy, to są one nieuzasadnione. Przede wszystkim z tego faktu, iż nie mają one znaczenia dla oceny możliwości skutecznego wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji dot. likwidacji stowarzyszenia. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego ugruntował się pogląd, na który powołał się również Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji i Sąd I instancji, iż stroną postępowania w rozumieniu art. 28 k.p.a., w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o likwidacji stowarzyszenia, mogą być tylko osoby fizyczne - byli członkowie zlikwidowanego stowarzyszenia. Skład orzekający w niniejszej sprawie stanowisko to w pełni podziela. Tylko byli członkowie stowarzyszenia mają interes prawny w żądaniu weryfikacji decyzji dotyczącej bytu tego stowarzyszenia. Jest to uprawnienie osobiste i ich następcy prawni takiego interesu prawnego nie posiadają. W stanie faktycznym niniejszej sprawy można by rozważać ewentualnie czy taki interes posiadałaby osoba będąca dyrektorem szkoły w okresie likwidacji stowarzyszenia, ale nie jego następca prawny. Dyrektor taki posiadałby uprawnienia strony tylko wtedy gdyby był członkiem zlikwidowanego stowarzyszenia. Natomiast, wbrew temu co twierdzi organ a także Sąd I instancji, dyrektor nie był członkiem stowarzyszenia pn. "Koło Rodzicielskie przy Państwowym Gimnazjum [...] w Bydgoszczy". Wynika to ze statutu tego stowarzyszenia. W § 8-14 statutu zamieszczone zostały uregulowania dotyczące członków stowarzyszenia. Członkami zwyczajnymi, zgodnie z § 9, była każda matka, ojciec względnie opiekun ucznia Gimnazjum, po uiszczeniu wpisowego oraz stosowanych składek. Przepisy nie przewidywały, że członkiem stowarzyszenia mógł być dyrektor, zastępca dyrektora szkoły, przedstawiciel rady pedagogicznej lub jego zastępca, czy też wychowawca klasy. Wynikało to przede wszystkim z charakteru powołanego stowarzyszenia, którego celem stosownie do § 3 statutu było zorganizowanie rodziców lub opiekunów młodzieży uczęszczającej do szkoły do współdziałania ze szkołą. Było to stowarzyszenie rodziców i opiekunów, a udział w pracach poszczególnych organów stowarzyszenia dyrektora lub jego zastępcy, bądź przedstawiciela rady pedagogicznej czy też wychowawcy klasy nie oznaczał, iż osoby te były członkami stowarzyszenia. Brali oni udział w pracach określonych organów statutowych z racji swoich funkcji, a nie z racji członkostwa. Należy bowiem podkreślić, iż podstawową zasadą działalności stowarzyszenia jest dobrowolność zrzeszania się. Gdyby uznać, że dyrektor szkoły, jego zastępca, delegat rady pedagogicznej czy też wychowawca klasy biorą udział w strukturach organizacyjnych stowarzyszenia jako jego członkowie, to z zapisów § 19, 23, 25 statutu wynikałby przymus takiego członkostwa. To zaś oznaczałoby naruszenie powyższej zasady i przepisów obowiązującego prawa o stowarzyszeniach (por. art. 5 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1932 r. - Prawo o stowarzyszeniach - Dz.U. Nr 94, poz. 808 ze zm. - który stanowił, iż nie wolno nikogo zmuszać do tego aby wziął lub nie wziął udziału w stowarzyszeniu, nie wolno także ograniczać możliwości wystąpienia ze stowarzyszenia. Natomiast przeciwne temu postanowienia statutów i regulaminów oraz uchwały i zobowiązania są niedopuszczalne i nieważne).

W związku z tym również z tej racji, iż dyrektor szkoły nie był członkiem stowarzyszenia nie może mieć on przymiotu strony w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji o likwidacji stowarzyszenia.

Reasumując stwierdzić należy, iż pomimo błędnego uzasadnienia zaskarżony wyrok odpowiada prawu, bowiem zasadnie Sąd uznał, iż nie narusza prawa stanowisko organu o braku interesu prawnego Dyrektora Zespołu Szkół [...] nr [...] w Bydgoszczy do wszczęcia przedmiotowego postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji.

Z tych też względów Naczelny Sąd Administracyjny na mocy art. 184 ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji wyroku.

Strona 5/5
Inne orzeczenia o symbolu:
645 Sprawy nieobjęte symbolami podstawowymi 601-644 oraz od 646-652
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji