Naczelny Sąd Administracyjny w składzie : Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie: Sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędzia WSA del. Tamara Dziełakowska (spr.) Protokolant starszy inspektor sądowy Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 stycznia 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 1469/11 w sprawie ze skargi J.S. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania z tytułu nabycia z mocy prawa własności nieruchomości przez Skarb Państwa oddala skargę kasacyjną.
Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 stycznia 2012 r. oddalający skargę J.S. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2011 r. w przedmiocie ustalenia odszkodowania.
Zaskarżony wyrok został wydany w następujących, istotnych dla rozpoznania skargi kasacyjnej, okolicznościach faktycznych i prawnych:
Na podstawie ostatecznej decyzji Wojewody Łódzkiego z dnia [...] stycznia 2008 r., podjętej w trybie art. 2 ust. 1 i art. 12 ust. 1, 3 i 4 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. Nr 80, poz. 721 ze zm.) zwanej dalej "ustawą o szczególnych zasadach", działki nr [...] i [...] położone w gminie T., obręb [...], o powierzchni 0,0017 ha i 0,0041 ha, stanowiące m. in. współwłasność skarżącego w udziale 3/32 przeszły z mocy prawa na własność Skarbu Państwa.
W wyniku przeprowadzonego następnie postępowania administracyjnego Wojewoda Łódzki, decyzją z dnia [...] kwietnia 2010 r. ustalił za w/w nieruchomości odszkodowanie w łącznej kwocie 1.818,00 zł i przyznał skarżącemu odpowiednio do wielkości jego udziału we współwłasności kwotę 170,45 zł, którą polecił wypłacić Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w terminie 14 dni od dnia ostateczności rozstrzygnięcia. W podstawie prawnej tej decyzji organ powołał art. 12 ust. 4a, 4f, 5 i art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach oraz art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 25 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 154, poz. 958) i art. 132 ust. 1 a, 2 i 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r., Nr 261, poz. 2603 ze zm.). W uzasadnieniu wskazał na obowiązujące w zakresie ustalania odszkodowania uregulowania prawne oraz wyjaśnił, że w rozpoznawanej sprawie jego wysokość ustalił na podstawie operatu szacunkowego sporządzonego w dniu 19 sierpnia 2009 r. przez rzeczoznawcę majątkowego M.B.
We wniesionym odwołaniu skarżący zarzucił, że działki nr [...] i [...]"nie istnieją w obrocie prawnym", gdyż decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. "został uchylony podział działek nr [...] i [...] na działki nr [...] i [...]". Zakwestionował też prawidłowość wyceny nieruchomości, podnosząc, że w 2008 roku jedna z działek była zabudowana. Wyjaśnił, że w 2006 roku na części nieruchomości wybudowano pobocze drogi i w związku z tym w pierwszej kolejności powinno być mu wypłacone odszkodowanie za wybudowanie drogi i korzystanie z części gruntu - począwszy od 2006 r. W uzupełnieniu odwołania zarzucił, że w operacie rzeczoznawca nie uwzględniła wartości drzew wyciętych w 2006 roku pod budowę drogi.
Jak wynika z akt sprawy, w toku postępowania odwoławczego rzeczoznawca majątkowy M.B. w dniu 29 kwietnia 2011 r. potwierdziła aktualność operatu szacunkowego. Po zawiadomieniu stron o powyższej czynności, a także o możliwości wniesienia uwag i wyjaśnień, Minister Infrastruktury, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa, utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. W uzasadnieniu przedstawił obowiązujący w zakresie ustalania odszkodowania stan prawny. Stwierdził, że operat stanowiący podstawę wyceny nieruchomości odpowiada wymogom zawartym w ustawie o gospodarce nieruchomościami (art. 151 i 154 ust. 1) i rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. z 2004 r. Nr 207, poz. 2109 ze zm.). Operat ten spełnia wymogi formalne i opiera się na prawidłowych danych dotyczących szacowanej nieruchomości, właściwym doborze nieruchomości podobnych oraz właściwym ustaleniu współczynników korygujących. Odnosząc się do zarzutów skarżącego organ wyjaśnił, że decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi jednocześnie zatwierdziła podział działek nr [...] i [...], stąd zarzut dotyczący uchylenia tego podziału przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze nie jest zasadny. Wyjaśnił, że żądanie wypłaty odszkodowania za korzystanie z części gruntu od 2006 roku powinno być dochodzone w postępowaniu cywilnym, a nie administracyjnym. Podkreślił, że stosownie do art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach dla ustalenia wysokości odszkodowania przyjmuje się stan nieruchomości z dnia wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji drogi, a zatem nie było podstaw do uwzględnienia w wycenie wartości drzew wyciętych w 2006 roku, czyli przed wydaniem decyzji lokalizacyjnej.