Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Jakimowicz Sędziowie NSA Małgorzata Borowiec del. WSA Agnieszka Miernik (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Tomasz Weiher po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 marca 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 1390/18 w sprawie ze skargi Z.G. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów ustawy 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz Z.G. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 6 marca 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 1390/18, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Z. G. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z [...] maja 2018 r. nr [...] o odmowie wyłączenia stosowania przepisów ustawy, uchylił zaskarżoną decyzję oraz zasądził na rzecz skarżącej zwrot kosztów postępowania.
Wyrok ten zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Zaskarżoną decyzją Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, po rozpatrzeniu wniosku Z. G., odmówił wyłączenia stosowania wobec wnioskodawczyni art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2018 r. poz. 132, ze zm.), powoływanej dalej jako "ustawa zaopatrzeniowa".
Podstawę materialnoprawną decyzji stanowi art. 8a ustawy zaopatrzeniowej, zgodnie z którym minister właściwy do spraw wewnętrznych, w drodze decyzji, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, może wyłączyć stosowanie art. 15c, art. 22a i art. 24a w stosunku do osób pełniących służbę, o której mowa w art. 13b, ze względu na: 1) krótkotrwałą służbę przed dniem 31 lipca 1990 r. oraz 2) rzetelne wykonywanie zadań i obowiązków po dniu 12 września 1989 r., w szczególności z narażeniem zdrowia i życia.
Za służbę, o której mowa w art. 13 b ustawy zaopatrzeniowej, ustawodawca uznał służbę od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 31 lipca 1990 r. w cywilnych i wojskowych instytucjach i formacjach wymienionych w tym przepisie.
W ocenie organu przesłanki wskazane w art. 8a ustawy zaopatrzeniowej muszą zostać spełnione łącznie, przy czym w pierwszej kolejności badaniu podlega spełnienie przesłanek formalnych określonych w ust. 1 pkt 1 i 2. Dokonując takiej oceny w przedmiotowej sprawie organ uznał, że okres pełnionej przez wnioskodawczynię służby na rzecz totalitarnego państwa wynosi 2 lata, 4 miesiące i 16 dni, co - ani w ujęciu bezwzględnym, ani w ujęciu proporcjonalnym - w stosunku do całego okresu pełnienia służby, a więc 28 lat, 7 miesięcy i 16 dni, nie może być uznane za krótkotrwały okres pełnienia służby.
W odniesieniu do przesłanki rzetelności pełnionej służby po dniu 12 września 1989 r. organ, choć potwierdził, że służba wnioskodawczyni nie budziła zastrzeżeń, uznał, że sam charakter realizowanych zadań w jednostkach Policji i wynikające z nich prawdopodobieństwo możliwości zaistnienia sytuacji stanowiących zagrożenie życia i zdrowia nie może być oceniany, jako narażenie zdrowia i życia, o którym mowa w przepisie 8a ust. 1 pkt 2 ustawy. Końcowo organ stwierdził, że skoro wnioskodawczyni nie legitymuje się wybitnymi osiągnięciami w służbie, szczególnie wyróżniającymi ją na tle innych funkcjonariuszy, to nie zachodzi szczególnie uzasadniony przypadek pozwalający na skorzystanie z uprawnień wynikających z możliwości zastosowania wyłączenia wynikającego z art. 8a ustawy zaopatrzeniowej.