Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Kamińska (spr.), Sędziowie NSA Joanna Runge-Lissowska, Jolanta Sikorska, Protokolant Tomasz Zieliński, po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Budownictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 maja 2006r. sygn. akt I SA/Wa 975/05 w sprawie ze skargi K. M. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. odstępuje od zasądzenia od K. M. na rzecz Ministra Budownictwa zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 24 maja 2006 r., sygn. akt I SA/Wa 975/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] nr [...] stwierdzając zarazem, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu. Kontrolowaną decyzją Minister Infrastruktury utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania zakończonego decyzją Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Wojewody Ł. z dnia [...] stwierdzającą nieważności decyzji Naczelnika Dzielnicy Ł. - [...] z dnia [...] marca 1982 r. w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości położonej w Ł. przy ulicy [...], a stanowiącej własność M. D.. Spadkobiercą M. D. i obecnym właścicielem przedmiotowej nieruchomości jest E. D., która była jednocześnie stroną postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji wywłaszczeniowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia podniósł, że postępowanie w przedmiocie wznowienia postępowania administracyjnego zostało zainicjowane wnioskiem K. M.. Jak wynika z akt sprawy, przymiot strony w tak zainicjowanym postępowaniu uzyskali zarówno wnioskodawca czyli K. M., jak też Polski Związek Działkowców. Prawa tego pozbawiono jedynie spadkobierczynię M. D. i obecną właścicielkę przedmiotowej nieruchomości, która jak wyjaśniał Sąd I instancji, była stroną postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Dzielnicy Ł., a zatem powinna brać udział również we wznowionym postępowaniu dotyczącym tej decyzji.
W niniejszej sprawie organ wydający decyzję w postępowaniu nadzorczym, na skutek wniosku K. M. o wznowienie postępowania administracyjnego, nie doręczył decyzji kończącej to postępowanie obecnemu właścicielowi nieruchomości. Tym samym organ, w ocenie Sądu I instancji, naruszył zasadę czynnego udziału strony w każdym stadium postępowania (art. 10 k.p.a.) oraz zasadę obowiązku udzielania stronom informacji o okolicznościach faktycznych i prawnych mogących mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków (art. 9 k.p.a.). Mając zaś na względzie, iż od decyzji w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania służy odwołanie, należało przyjąć, że konsekwencją takiego stanowiska jest uznanie sprawy w przedmiocie wznowienie postępowania administracyjnego za odrębną sprawę administracyjną załatwianą zgodnie z regułami prawa procesowego i zasadą dwuinstancyjności.
Niedoręczenie decyzji, w przedmiocie o którym mowa powyżej, obecnej właścicielce nieruchomości jest podstawą do uchylenia takiego orzeczenia, jak również orzeczenia go poprzedzającego.
Skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożył Minister Budownictwa. Organ, wniósł o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, a także o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego według norm przepisanych.
Rozstrzygnięciu temu pełnomocnik organu zarzucił naruszenie prawa materialnego i procesowego. Odnosząc się do naruszenia prawa materialnego zarzucił zaskarżonemu orzeczeniu błędną wykładnię art. 145 § 1 pkt 4 w zw. z art. 9, 10 i 28 k.p.a. poprzez uznanie, iż w rozpoznawanej sprawie winna brać udział jako strona również właścicielka przedmiotowej nieruchomości. Błędnie, zdaniem organu, Sąd I instancji przyjął, iż w przypadku odmowy wznowienia postępowania na wniosek osoby nie będącej stroną postępowania organ ma obowiązek ustalania wszystkich stron postępowania, co do którego następuje odmowa wznowienia.