Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska Sędziowie: sędzia NSA Maciej Dybowski sędzia del. WSA Jolanta Górska (spr.) Protokolant: asystent sędziego Aleksandra Tokarczyk po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej C. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 marca 2017 r. sygn. akt I SA/Wa 1988/16 w sprawie ze skargi C. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu 1. prostuje sentencję zaskarżonego wyroku w ten sposób, że w miejsce przedmiotu sprawy "nabycia z mocy prawa własności nieruchomości" wpisuje "nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu"; 2. oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 marca 2017 r., sygn. akt I SA/Wa 1988/16, oddalił skargę C. Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] października 2016 r., nr [...], w przedmiocie nabycia z mocy prawa użytkowania wieczystego nieruchomości.
Wyrok ten wydany został w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Wojewoda Mazowiecki, działając na podstawie art. 200 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2015 r., poz. 1774) - zwanej dalej "ugn" oraz § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczania osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w ich zarządzie lub użytkowaniu (Dz.U. z 1998 r., nr 23, poz. 12 ze zm.) - zwanego dalej "rozporządzeniem", decyzją nr [...] z dnia [...] lutego 2016 r. stwierdził nabycie, z mocy prawa, z dniem [...] grudnia 1990 r., przez C., którego następcą prawnym jest C. prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa, położonego w W. przy ul. K. [...], oznaczonego jako działka nr [...] z obrębu [...] wraz z nieodpłatnym nabyciem, z mocy prawa, z dniem [...] grudnia 1990 r., własności [...] budynków znajdujących się na tym gruncie.
Instytut Technologii Materiałów Elektronicznych w odwołaniu od tej decyzji zarzucił naruszenie art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a. poprzez brak wyczerpującego, rzetelnego i wszechstronnego rozpatrzenia zebranego materiału dowodowego, co doprowadziło do całkowicie dowolnych i nieuprawnionych ustaleń faktycznych, polegających na uznaniu, że C. przysługiwało w dniu [...] grudnia 1990 r. prawo zarządu do przedmiotowej nieruchomości, podczas gdy prawidłowa ocena tego materiału, tj. decyzji, zarządzeń, uchwał i protokołów wymienionych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji w kontekście przepisów prawa, na podstawie których zostały one wydane i które obowiązywały w dacie ich wydania, powinna prowadzić do konkluzji, że podmiotowi temu nie przysługiwało prawo zarządu do tejże nieruchomości. Ponadto, zarzucił naruszenie art. 6, art. 8, art. 10 i art. 107 § 3 k.p.a., w szczególności poprzez brak wyjaśnienia podstawy prawnej zaskarżonej decyzji oraz na niewskazanie, które z dokumentów wymienionych w treści uzasadnienia zaskarżonej decyzji stanowią dokumenty w rozumieniu § 4 ust. 1 rozporządzenia, a przede wszystkim poprzez brak oceny tychże dokumentów w kontekście przepisów prawnych, na podstawie których zostały wydane i które obowiązywały w dacie ich wydania. Poza tym, w ocenie Instytutu, organ I instancji nie ustosunkował się do rozważań prawnych strony o braku podstaw do stwierdzenia nabycia, z mocy prawa, z dniem [...] grudnia 1990 r. przez C. prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości. Ponadto, Wojewoda Mazowiecki nie wskazał przyczyn odmowy wiarygodności dokumentom w postaci wypisu z rejestru gruntów prowadzonego przez Prezydenta m. st. Warszawy z dnia [...] stycznia 2006 r., decyzji nr [...] Wojewody Warszawskiego z dnia [...] kwietnia 1998 r. oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 sierpnia 1998 r., sygn. akt II SA 766/98, chociaż z wymienionych dowodów wprost wynika przeciwna wersja stanu faktycznego do wersji ustalonej przez organ i ta sprzeczność nie została wyjaśniona w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. W konsekwencji, w ocenie skarżącego, uniemożliwiło to właściwe zapoznanie się z motywami działania organu I instancji, zrozumienie tych motywów, a w rezultacie ustosunkowanie się do nich w rzeczowy i wyczerpujący sposób. Oprócz tego, Instytut zarzucił, że zaskarżona decyzja została wydania z naruszeniem § 4 ust. 1 rozporządzenia poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że wymienione w treści uzasadnienia zaskarżonej decyzji dokumenty stanowią dokumenty wymienione w treści tegoż przepisu, a w konsekwencji błędne uznanie, że C. przysługiwało w dniu [...] grudnia 1990 r. prawo zarządu do działki nr [...]. Ponadto, Instytut wskazał, że wydanie zaskarżonej decyzji nastąpiło z naruszeniem art. 200 ugn poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i stwierdzenie nabycia, z mocy prawa, z dniem [...] grudnia 1990 r. przez C. prawa użytkowania wieczystego przedmiotowego gruntu, mimo braku spełnienia przez ten podmiot przesłanki w postaci przysługiwania w dniu [...] grudnia 1990 r. prawa zarządu do wyżej opisanej nieruchomości.