Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędzia del. WSA Marian Wolanin Protokolant starszy sekretarz sądowy Magdalena Błaszczyk po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2016r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 stycznia 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 1657/13 w sprawie ze skargi Prezydenta Miasta G. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/5

Wyrokiem z dnia 28 stycznia 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 1657/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, oddalił skargę Prezydenta Miasta G. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] maja 2013 r., nr [...], w przedmiocie ustalenie odszkodowania za nieruchomość. W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Decyzją z dnia [...] listopada 2012 r., nr [...], Wojewoda [...] orzekł o ustaleniu odszkodowania w kwocie 113175,00 zł na rzecz Ministerstwa Obrony Narodowej - Rejonowego Zarządu Infrastruktury G. za nieruchomość oznaczoną jako działka nr [...] o pow. 0,0329 ha, położoną na terenie gminy Miasta G., obręb nr [...], a także zobowiązał Prezydenta Miasta G. do wypłaty ustalonego odszkodowania jednorazowo w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna. Nieruchomość ta zgodnie z decyzją Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2011 r., nr [...], o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, została przeznaczona pod realizację inwestycji drogowej pn: "Połączenie [...] w G.. Z dniem w którym ww. decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna, przedmiotowa nieruchomość przeszła na własność Województwa [...].

Odwołanie od ww. decyzji wniósł Prezydent Miasta G..

Zaskarżoną decyzją Minister utrzymał w mocy ww. decyzję Wojewody z 2012 r.

W pierwszej kolejność organ odwoławczy, powołując się na przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. Nr 193, poz. 1194 ze zm.), zwanej dalej "specustawą", oraz ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.), zwanej dalej "u.g.n.", ocenił poprawność operatu szacunkowego. Stwierdził, że został on sporządzony prawidłowo, w oparciu prawidłowy dobór transakcji zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 207, poz. 2109 ze zm.). Biegły określił wartość przedmiotowej nieruchomości w oparciu o treść § 36 ust. 4 ww. rozporządzenia, przyjmując do porównań transakcje gruntami o przeznaczeniu komunikacyjnym, czyli tożsamym jak wyceniane działki.

Odnosząc się do zarzutów Prezydenta Miasta G., organ odwoławczy uznał je za nieuzasadnione. Minister wskazał, że zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 specustawy koszty nabycia nieruchomości pod drogi, w tym odszkodowania, finansowane są na podstawie przepisów o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego, przepisów o drogach publicznych oraz przepisów o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym. W ocenie organu odwoławczego użyte w powołanym przepisie sformułowanie "koszty nabycia pod drogę, w tym odszkodowania" obejmuje również obowiązek wypłaty odszkodowania z tytułu przejęcia nieruchomości pod drogę publiczną. Specustawa jest ustawą szczególną w stosunku do ustawy o gospodarce nieruchomościami, ponieważ reguluje ona zasady i warunki przygotowania inwestycji w zakresie dróg publicznych, w tym lokalizację, nabywanie nieruchomości, jak i organy właściwe do orzekania w tych sprawach. Dlatego, zdaniem organu, wbrew twierdzeniom odwołującego obowiązku zastosowania w niniejszej sprawie art. 132 ust. 5 u.g.n. nie można wywodzić z treści art. 12 ust. 5 specustawy. Minister wskazał, że stosownie do treści art. 12 ust. 5 specustawy do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy u.g.n., z zastrzeżeniem art. 18. Organ wskazał, że użycie przez ustawodawcę określenia "odpowiednio" wskazuje, że jego wolą nie było stosowanie przepisów u.g.n. w sposób bezpośredni, a jedynie w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania odszkodowawczego i z uwzględnieniem jego specyfiki. Kwestia finansowania inwestycji drogowych została rozstrzygnięta w art. 22 ust. 1 specustawy, a zatem nie zachodzi konieczność stosowania w tym zakresie przepisów u.g.n. Biorąc powyższe pod uwagę Minister stwierdził, że do wypłaty odszkodowania w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania art. 132 ust. 5 u.g.n., gdyż jest on wyłączony przez uregulowanie szczególne zawarte w art. 22 ust. 1 specustawy. Ponadto zauważył, że stosownie do treści przepisu art. 1 ust. 2 specustawy, w odniesieniu do dróg innych niż zarządzane przez Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad, uprawnienia, obowiązki i zadania Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych Autostrad wynikające z ustawy wykonuje właściwy zarządca drogi. Natomiast stosownie do art. 19 ust. 5 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.), w granicach miast na prawach powiatu zarządcą wszystkich dróg publicznych, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, jest prezydent miasta, do którego należy w myśl art. 20 tej ustawy, m.in. pełnienie funkcji inwestora oraz nabywanie nieruchomości pod pasy drogowe dróg publicznych. Minister wskazał również na to, że zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego (Dz. U. Nr 267, poz. 2251 ze zm.) w granicach miast na prawach powiatu zadania w zakresie finansowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania, ochrony i zarządzania drogami publicznymi, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, finansowane są z budżetów tych miast. Mając powyższe ustalenia na uwadze Minister stwierdził, że odszkodowanie powinno być wypłacone przez Prezydenta Miasta G..

Strona 1/5