Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie: Sędzia NSA Elżbieta Kremer (spr.) Sędzia del. WSA Tamara Dziełakowska Protokolant asystent sędziego Joanna Zięba-Gula po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prokuratora Okręgowego w Szczecinie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 27 marca 2014 r. sygn. akt II SA/Sz 1286/13 w sprawie ze skargi Prokuratora Okręgowego w Szczecinie na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu kosztów i wynagrodzenie za dozór pojazdów uchyla zaskarżony wyrok oraz zaskarżone postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z 27 marca 2014 r., II SA/Sz 1286/13 oddalił skargę Prokuratora Okręgowego w Szczecinie na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu kosztów i wynagrodzenia za dozór pojazdów.
Wyrok zapadł na tle następujących okoliczności sprawy:
W dniu 12 listopada 2012 r. M. P. zwrócił się do Starosty Łobeskiego o zwrot kosztów związanych z wykonywaniem dozoru oraz wynagrodzenia za dozór wyszczególnionych trzynastu pojazdów na łączną kwotę brutto 41.751,00 zł, z uwzględnieniem stawki 8 zł + VAT za każdą rozpoczętą dobę parkowania na parkingu strzeżonym pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t.
Po rozpoznaniu powyższego wniosku, Starosta Łobeski postanowieniem z dnia [...] grudnia 2012 r., nr [...] działając w oparciu o przepis art. 130a ust. 10f ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1137), art. 13 ustawy z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010 r. Nr 152, poz. 1018), art. 102 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn.zm.) oraz § 4 ust. 1 pkt pkt 2 lit. b rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lutego 2011 r. w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. Nr 46, poz. 237) przyznał M. P. prowadzącemu działalność gospodarczą [...] zwrot kosztów i wynagrodzenie w łącznej kwocie 17.045,94 zł za dozór 9 pojazdów, odmówił zwrotu kosztów i wynagrodzenia za dozór 4 pojazdów oraz odmówił zwrotu kosztów oraz wynagrodzenia po stawkach wskazanych przez skarżącego w wysokości wyższej od kwoty 7,62 zł brutto za dobę przechowywania pojazdu. Przytaczając przepisy mające zastosowanie w niniejszej sprawie organ wyjaśnił, że złożony wniosek o rozliczenie należności z tytułu zwrotu kosztów i wynagrodzenia za dozór pojazdów zawierał szereg nieprawidłowości mających wpływ na wielkość należności. Do rozliczenia uwzględniono cztery pojazdy, których 6 - miesięczny termin, od daty usunięcia na parking, upłynął przed dniem 11 czerwca 2009 r.. We wszystkich pozycjach błędnie została wyliczona liczba dni parkowania pojazdów. W ocenie organu przyjęta do wyliczenia stawka 8 zł netto za dobę przechowywania pojazdu na podstawie załącznika nr 1 do umowy nr [...] zawartej w dniu 13.11.2008 r. pomiędzy KWP w Szczecinie a [...], jest zawyżona, a ponadto Starosta nie jest związany przedmiotową umową. Nieuzasadnione jest również odwoływanie się przez stronę do stawki określonej w uchwale Rady Powiatu w Łobzie Nr XVII/120/2008 z dnia 27 lutego 2008 r., ponieważ miała ona charakter sanacyjny i była ustalona w maksymalnej wysokości. W celu ustalenia stawki wynagrodzenia organ przyjął metodę porównawczą na podstawie stawek wg których organy samorządu rozliczały się z parkingami i dokonywały płatności na rzecz przedsiębiorców. Wyliczona w ten sposób średnia dała kwotę 7,62 zł brutto za dobę, co łącznie dało kwotę 17.045,94 zł za 9 pojazdów. Cztery pojazdy z wykazu nie zostały uwzględnione w rozliczeniu, ponieważ ich 6 miesięczny termin o którym mowa w art. 130a ust. 10 ustawy zmienianej art. 1 w brzmieniu dotychczasowym upłynął przed 11 czerwca 2009 r., a zatem nie mieszczą się one w dyspozycji art. 13 ustawy zmieniającej z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw.