Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Lech (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Ewa Dzbeńska sędzia del. NSA Zygmunt Zgierski Protokolant Monika Myślak - Kordjak po rozpoznaniu w dniu 5 października 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 lutego 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 1463/08 w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie przekazania wniosku zgodnie z właściwością oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 5 lutego 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 1463/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. S. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie przekazania wniosku zgodnie z właściwością.
W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał na następujący stan faktyczny sprawy: wnioskiem z dnia 17 maja 2006 r. J. S. wystąpił o wyłączenie Prezydenta [...] i pracowników Urzędu [...] od orzekania w sprawie rozpatrzenia, złożonego w trybie art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279), wniosku byłych właścicieli nieruchomości warszawskiej, położonej przy ul. [...], o przyznanie im prawa własności czasowej (obecnie użytkowania wieczystego) wskazanego gruntu.
Postanowieniem z dnia [...] lipca 2006 r. Wojewoda M. przekazał ten wniosek do rozpoznania zgodnie z właściwością Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w W. wskazując, że grunt przy ul. [...] stanowi własność komunalną [...], co potwierdzone zostało decyzją deklaratoryjną Wojewody W. z dnia [...] stycznia 1995 r. nr [...]. W związku z tym organem właściwym do rozpatrzenia wniosku o wyłączenie Prezydenta [...] i pracowników zatrudnionych w tym organie, stosownie do art. 17 pkt 1 k.p.a. jest Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W.
Na postanowienie to J. S. wniósł zażalenie do Ministra Infrastruktury, zarzucając orzeczeniu, że wydane ono zostało bez podstawy prawnej zarówno co do wskazania organu właściwego do rozstrzygnięcia wniosku jak i w zakresie wskazania, że zażalenie na postanowienie ma rozstrzygać Minister Budownictwa.
Minister Infrastruktury postanowieniem z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] utrzymał w mocy postanowienie Wojewody M.
Na to postanowienie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniósł J. S., wywodząc, iż kompetencja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. do rozpoznawania wniosku o wyłączenie Prezydenta [...] i jego urzędników od orzekania w sprawie dekretowej nie wynika z jasno i wyraźnie sformułowanych przepisów prawa, lecz z jego nieprawidłowej wykładni.
W odpowiedzi na skargę Minister Infrastruktury, podtrzymał swoje stanowisko prezentowane w uzasadnieniu postanowienia i wniósł o jej oddalenie.
Wyrokiem z dnia 5 lutego 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 1463/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. S. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2008 r..
Sad wskazał, że z przepisów art. 141 i 144 w związku z art. 127 § 2 k.p.a. wynika, że organem właściwym do rozpatrzenia zażalenia jest organ wyższego stopnia. Natomiast w myśl art. 17 pkt 2 k.p.a. organem wyższego stopnia, w stosunku do wojewody jest właściwy minister, w niniejszym przypadku Minister Infrastruktury, a zatem pouczenie o prawie do złożenia zażalenia było prawidłowe.
Sąd wskazał, że w sprawie o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego w trybie przepisów dekretu z dnia 26 października 1945 r., Prezydent [...] występuje niejako w dwóch rolach: zarówno jako piastun funkcji organu właściwego do rozstrzygnięcia sprawy (na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym), jak i jako pracownik jednostki samorządowej, który nie ma "bezpośredniego przełożonego". Nie oznacza to jednak, że brak jest organu władnego do rozpoznania wniosku o jego wyłączenie. W takiej sytuacji bowiem pod pojęciem "bezpośredniego przełożonego" należy, w ocenie Sądu, rozumieć organ wyższego stopnia, ustalany stosownie do art. 17 k.p.a.