Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Infrastruktury w przedmiocie ustalenia odszkodowania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Lech sędzia NSA Ewa Dzbeńska sędzia del. WSA Marian Wolanin (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Małgorzata Penda po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2013 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Miasta G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 kwietnia 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 1863/10 w sprawie ze skargi Gminy Miasta G. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6180 Wywłaszczenie nieruchomości i odszkodowanie, w tym wywłaszczenie gruntów pod autostradę
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury
Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 8 kwietnia 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 1863/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Gminy Miasta G. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku wskazano, że nieruchomość położona w G. i oznaczona jako działki nr 130/2, 103/20, nr 108/4, nr 109/4, nr 144/1, nr 188/11, nr 188/13, nr 172/4, obręb 124, powiat g., nr 22/4 i nr 22/6, obręb 134, powiat g. oraz nieruchomość oznaczona jako działka nr 185/11 położona w gminie P. G., obręb S., powiat g., stanowiące własność Miasta G., decyzją Wojewody Pomorskiego z dnia [...] września 2009 r. nr [...] o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zostały przeznaczone pod budowę Południowej Obwodnicy Miasta G., na odcinku Obwodowej Zachodniej [...] do włączenia do istniejącej drogi krajowej nr [...] w miejscowości K. Następnie decyzją z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] Wojewoda Pomorski orzekł o ustaleniu na rzecz Gminy Miasta G. odszkodowania z tytułu nabycia przez Skarb Państwa z mocy prawa przedmiotowej nieruchomości w łącznej wysokości 387.336,00 i do jego wypłaty zobowiązał Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad. Po rozpatrzeniu odwołania Prezydenta Miasta G., Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...] marca 2010 r. wskazując m.in., że podatek VAT, związany z transakcją kupna - sprzedaży nieruchomości, oraz inne podatki i opłaty nakładane przez państwo, stanowią jedno z narzędzi polityki fiskalnej państwa i powinny być traktowane wyłącznie jako element wpływu państwa na wolny rynek. Podatki, jak również inne opłaty nie są efektem gry rynkowej między nabywcą a zbywcą, nie stanowią także efektu wzajemnego oddziaływania na siebie popytu i podaży, a tym samym nie mogą być traktowane jako element wykreowany przez wolny rynek, lecz jak to określa sama teoria wyceny, jako element warunków sprzedaży, dlatego powinny być traktowane jako jeden z kosztów zawarcia transakcji, który odliczany jest od ceny transakcyjnej, a nie jako integralny element tej ceny.

Oddalając skargę Gminy Miasta G. Sąd pierwszej instancji stwierdził, że skarżąca nie kwestionuje wprawdzie ustalenie wartości nieruchomości, jednak Sąd kontrolując legalność decyzji Ministra Infrastruktury we wszystkich aspektach stwierdza, że w zakresie ustalenia wartości nieruchomości nie ma podstaw do podważenia legalności zaskarżonej decyzji, jak i poprzedzającej ja decyzji Wojewody Pomorskiego. Prawidłowo jako podstawę ustalenia odszkodowania przyjęto operaty szacunkowe sporządzone przez rzeczoznawcę majątkowego K. M. Wydanie decyzji zostało poprzedzone wszechstronnym postępowaniem, w trakcie którego strona skarżąca zapoznała się z całym materiałem dowodowym. Sąd nie podzielił zarzutu skargi, iż wysokość odszkodowania za przedmiotowe nieruchomości powinna być powiększona o podatek VAT w wysokości wartości utraconego prawa, z tego powodu, że obowiązek odprowadzenia takiego podatku przez skarżącego spowoduje spadek jego wartości. Brak jest jakichkolwiek podstaw do takiej interpretacji norm zawartych ustawie o gospodarce nieruchomościami, które na etapie ustalania odszkodowania nakazywałyby powiększenie odszkodowania o podatek VAT. Taka interpretacja nie pozostaje w sprzeczności z konstytucyjną zasadą słusznego odszkodowania w rozumieniu art. 21 ust. 2 Konstytucji RP. W art. 134 i art. 151 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.), ani w żadnych innych nie ma mowy o tym, aby do kwoty odszkodowania z tytułu wywłaszczenia (przejęcia z mocy prawa) należało dodawać kwotę należnych podatków oraz danin. W tym zakresie powołana regulacja jest jednoznaczna. Potwierdzenie takiego stanowiska znaleźć można m. in. w zapisie § 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego, który przesądza o tym, iż przy określaniu wartości rynkowej nieruchomości w podejściu dochodowym nie uwzględnia się amortyzacji, kredytu i jego kosztów, podatku dochodowego oraz innych opłat i podatków związanych ze sprzedażą nieruchomości". Nie ma tu znaczenia, że przepis ten dotyczy podejścia dochodowego bowiem zarówno podejście dochodowe jak i porównawcze (które ma zastosowanie w niniejszej sprawie) ma na celu określenie wartości rynkowej, a zatem podstawowe zasady ich stosowania muszą być jednakowe. W sytuacji, kiedy odszkodowanie jest wypłacane osobie prawnej jest to przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.) nie przewiduje zwolnienia w tym zakresie. Inaczej reguluje tę kwestię art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.) zwalniając od podatku dochodowego przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłaconego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami, nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu. Z powyższych względów Sąd nie podziela zarzutu skargi, że wysokość odszkodowania powinna być powiększona o podatek VAT. Organ administracji działa na podstawie przepisów prawa, a te takiej możliwości powiększenia odszkodowania na etapie wydawania decyzji nie przewidują. Wtórne w stosunku do odszkodowania obowiązki publicznoprawne skarżącego związane z podatkiem nie mogą przekładać się na ocenę odszkodowania w kategoriach słuszności, jeśli jego wysokość odzwierciedla wartość rynkową utraconego prawa. Pozostałe zarzuty skargi dotyczące naruszenia przepisów postępowania administracyjnego, również uznać należy za niezasadne, gdyż w ocenie Sądu organ II instancji przeprowadził w sposób wnikliwy i wyczerpujący postępowanie dowodowe, prawidłowo ocenił zebrany w sprawie materiał dowodowy i uzasadnił swoje racje decyzyjne zgodnie z wymogami art. 107 § 3 kpa.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6180 Wywłaszczenie nieruchomości i odszkodowanie, w tym wywłaszczenie gruntów pod autostradę
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury