Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Infrastruktury w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Leszczyński Sędziowie NSA Anna Lech del. NSA Jerzy Solarski (spr.) Protokolant Dominika Człapińska po rozpoznaniu w dniu 12 października 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Infrastruktury od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 sierpnia 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 666/09 w sprawie ze skargi Z. S. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę 2. zasądza od Z. S. na rzecz Ministra Infrastruktury kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/6

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zwany dalej WSA, wyrokiem z dnia 20 sierpnia 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 666/09, po rozpoznaniu skargi Z. S. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości - uchylił zaskarżoną decyzję i stwierdził, że nie podlega ona wykonaniu.

W uzasadnieniu przedstawiono następującą argumentację faktyczną i prawną: decyzją z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] Minister Infrastruktury po rozpatrzeniu odwołania Z. S. od decyzji Wojewody Małopolskiego z dnia [...] kwietnia 2007r. nr [...] orzekającej w pkt. I. - o ograniczeniu sposobu korzystania z nieruchomości, położonej w Krakowie obręb [...], oznaczonej jako działka nr [...] o pow. 0,2212 ha, poprzez udzielenie Generalnemu Dyrektorowi Dróg Krajowych i Autostrad zezwolenia na przebudowę linii napowietrznej 220 KV, w pkt. II - o zobowiązaniu Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad do przywrócenia nieruchomości do stanu poprzedniego niezwłocznie po przeprowadzeniu tych prac ze wskazaniem, że jeżeli byłoby to niemożliwe albo powodowałoby nadmierne trudności lub koszty, do zapłaty odszkodowania, w pkt. III - o nadaniu decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Minister podał, że Z. S. w odwołaniu od decyzji Wojewody Małopolskiego zarzuciła naruszenie art. 30 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych poprzez jego zastosowanie, w sytuacji gdy istniejące urządzenia infrastruktury znajdują się na jej nieruchomości bez podstawy prawnej, a dokonanie przebudowy instalacji uniemożliwi korzystanie z nieruchomości zgodnie z dotychczasowym jej przeznaczeniem oraz naruszenie art. 7, art. 77 i art. 80 k.p.a.

Utrzymując w mocy decyzję organu I instancji Minister powołał art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych (Dz. U. Nr 80, poz. 721 ze zm.), zwanej dalej ustawą i naprowadził, że zgodnie z tym unormowaniem ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości znajdujących się poza pasem drogowym, a zatem na terenie, co do którego Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad nie posiada tytułu prawnego uprawniającego do dysponowania nią na cele budowy polegającej na przełożeniu infrastruktury, następuje w drodze zezwolenia udzielonego przez wojewodę. Obowiązek podjęcia działań na nieruchomości położonej poza pasem drogi krajowej, mających na celu dokonanie przebudowy istniejących urządzeń infrastruktury technicznej znajdujących się dotychczas w wyznaczonym decyzją o ustaleniu lokalizacji drogi krajowej pasie drogowym, musi wynikać z decyzji o pozwoleniu na budowę drogi krajowej, na podstawie której wojewoda określa zakres ograniczeń praw właściciela lub użytkownika wieczystego.

Wojewoda Małopolski decyzją z dnia [...] listopada 2005 r. zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę autostrady A4 węzeł [...]. Z projektu budowlanego, stanowiącego załącznik do pozwolenia na budowę wynika jednoznacznie, że na działce nr [...] przewidziano prace polegające na przebudowie linii napowietrznej 220 KV co oznacza, że została spełniona przesłanka określona w art. 30 ustawy do wydania decyzji zezwalającej na czasowe zajęcie nieruchomości. Z art. 124 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami w związku z art. 30 ust. 1 ustawy wynika, że udzielenie zezwolenia ma być poprzedzone rokowaniami z właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości na uzyskanie zgody na wykonanie prac, o których mowa w ust. 1. Rokowania przeprowadza osoba lub jednostka zmierzająca wystąpić z wnioskiem o zezwolenie. Do wniosku należy dołączyć dokumenty z przeprowadzonych rokowań. W dniu [...] marca 2007 r. przeprowadzono rokowania i Z. S. uzależniła zgodę na przebudowę linii napowietrznej od wykupu działki nr [...]. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad w dniu [...] marca 2007 r. przedstawił właścicielce ugodę z określoną wysokością odszkodowania z tytułu zmniejszenia wartości nieruchomości na skutek ograniczenia sposobu korzystania z części nieruchomości, jednakże Z. S. w piśmie z dnia [...] marca 2007r. oświadczyła, że nie wyraża zgody na zaproponowaną kwotę odszkodowania i zabroniła wstępu na działkę. Organ stwierdził, że stosownie do art. 124 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, na osobie lub jednostce organizacyjnej występującej o zezwolenie ciąży obowiązek przywrócenia nieruchomości do stanu poprzedniego, niezwłocznie po założeniu lub przeprowadzeniu ciągów, przewodów i urządzeń. Jeżeli przywrócenie nieruchomości do stanu poprzedniego nie jest możliwe albo powoduje nadmierne koszty, ustala się odszkodowanie na podstawie art. 128 ust. 4 ustawy. Jednakże jest to kwestia odrębna, która nie podlega rozstrzygnięciu w prowadzonym postępowaniu. Minister Infrastruktury wyjaśnił też, że kwestia podstaw prawnych usytuowania urządzeń infrastruktury technicznej nie jest przedmiotem niniejszego postępowania.

Strona 1/6