Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędziowie Sędzia NSA Maciej Dybowski (spr.) Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J.K. i J.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 grudnia 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 2080/17 w sprawie ze skargi J.K. i J.K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 5 grudnia 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 2080/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J.K. i J.K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
Wyrok ów zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Decyzją z [...] czerwca 1972 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] czerwca 1972 r.) Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] Wydział Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej (dalej Prezydium WRN w [...]) wywłaszczyło za odszkodowaniem nieruchomość położoną w [...] przy ul. [...], o pow. 4234 m2, ujawnioną w księdze wieczystej nr KW [...], stanowiącą własność A.K..
Decyzją z [...] września 1972 r. nr [...] Komisja Odwoławcza do Spraw Wywłaszczenia przy Ministrze Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska po rozpatrzeniu odwołania A.K. i "A" w [...], utrzymała w mocy decyzję z [...] czerwca 1972 r.
Pismem z 31 grudnia 2012 r. J.K., działający w imieniu własnym i jako pełnomocnik J.K. (dalej wnioskodawcy bądź skarżący) wniósł do Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] Wydziału Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej z [...] czerwca 1972 r. nr [...] o wywłaszczeniu za odszkodowaniem nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], o pow. 4234 m2, opisanej w księdze wieczystej nr KW [...], stanowiącej własność A.K.. Pismem z 5 kwietnia 2013 r. wnioskodawcy sprecyzowali, że wnoszą także o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Odwoławczej do Spraw Wywłaszczenia przy Ministrze Gospodarki Terenowej Ochrony Środowiska z [...] września 1972 r. nr [...] utrzymującej w mocy decyzję Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] Wydziału Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej z [...] czerwca 1972 r.
Decyzją z [...] lipca 2015 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] lipca 2015 r.) Minister Infrastruktury i Rozwoju odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Komisji Odwoławczej do Spraw Wywłaszczenia przy Ministrze Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z [...] września 1972 r. nr [...] i utrzymanej nią w mocy decyzji Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] Wydział Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej z [...] czerwca 1972 r. nr [...].
Pismem z 12 sierpnia 2015 r. J.K., działając w imieniu własnym i jako pełnomocnik J.K. wniósł o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Infrastruktury i Rozwoju z [...] lipca 2015 r. nr [...]. W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że decyzja z [...] lipca 2015 r. narusza art. 156 § 1 pkt 2 kpa w zw. z art. 16 ust. 1 i art. 21 uztwn, i narusza art. 107 § 3 kpa.
Decyzją z [...] czerwca 2017 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] czerwca 2017 r.) Minister Infrastruktury i Budownictwa (dalej Minister) utrzymał w mocy decyzję z [...] lipca 2015 r..
Po rozpatrzeniu wniosku i zbadaniu akt sprawy, Minister stwierdził, że w postępowaniu administracyjnym prowadzonym w trybie nadzoru o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji administracyjnej, organ prowadzący to postępowanie ma obowiązek rozpatrywać sprawę w granicach określonych w art. 156 § 1 kpa, to znaczy, że nie może rozpatrywać sprawy co do jej istoty, jak w postępowaniu odwoławczym.