Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska Sędziowie NSA : Barbara Adamiak Leszek Kiermaszek (spr.) Protokolant Aleksandra Żurawicka po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 czerwca 2006 r. sygn. akt I SA/Wa 428/06 w sprawie ze skargi Prezydenta Miasta P. na decyzję Wojewody M. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość 1) uchyla zaskarżony wyrok oraz decyzję Wojewody M. z dnia [...] nr [...], 2) zasądza od Wojewody M. na rzecz Gminy P. kwotę 9439 (dziewięć tysięcy czterysta trzydzieści dziewięć) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 8 czerwca 2006 r., sygn. akt I SA/Wa 428/06, oddalił skargę wniesioną przez Gminę Miejską P. na decyzję Wojewody M. z dnia [...] w przedmiocie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość. W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujący stan sprawy:
Orzeczeniem Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej - Urzędu Spraw Wewnętrznych w W. z dnia [...] października 1968 r., nr [...], wywłaszczono za odszkodowaniem na rzecz Państwa nieruchomość położoną w P. przy ul. K. W. o powierzchni [...] ha, stanowiącą własność S. K. i F. K.. Wywłaszczenie nastąpiło z przeznaczeniem pod budowę promenady dla pieszych. Nieruchomość ta na podstawie decyzji Wojewody P. z dnia [...] grudnia 1991 r., nr [...], została skomunalizowana na rzecz Gminy P.. Następnie Sąd pierwszej instancji wskazał, że Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia [...], nr [...], stwierdził nieważność orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w W. z dnia [...] października 1968 r. w części dotyczącej ustalenia odszkodowania, odmówił natomiast stwierdzenia nieważności tej decyzji w części dotyczącej wywłaszczenia nieruchomości. Decyzja ta została utrzymana w mocy przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia [...].
Po rozpoznaniu wniosku spadkobierców byłych właścicieli nieruchomości o przyznanie odszkodowania, wyznaczony do rozpoznania tej sprawy Starosta G. decyzją z dnia [...], nr [...], określił wysokość odszkodowania na kwotę 786 554 zł. w związku z wywłaszczeniem nieruchomości i zobowiązał Gminę P. do zapłaty tego odszkodowania na rzecz J. W. S., H. S., W. A. S. i R. M. S. - w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna. Jednocześnie Starosta G. zobowiązał wymienione osoby do zwrotu na rzecz Gminy P. wypłaconego odszkodowania, które po waloryzacji określono na kwotę 11 962 zł.
Wojewoda M. na skutek odwołania wniesionego przez Gminę P. decyzją z dnia [...], nr [...], utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję stwierdzając, że zarówno odszkodowanie, jak i wartość zwaloryzowanego wypłaconego odszkodowania zostały określone w sposób prawidłowy. Prawidłowo również, zdaniem Wojewody, oznaczono podmiot zobowiązany do zapłaty odszkodowania.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Gmina P., reprezentowana przez Prezydenta Miasta P., wniosła o stwierdzenie nieważności bądź uchylenie powyższej decyzji Wojewody M. oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Starosty G.. Skarżąca Gmina podniosła zarzut błędnego oznaczenia strony, która winna być zobowiązana do zapłaty odszkodowania. W ocenie skarżącej Skarb Państwa przejmuje zobowiązania za wydanie wadliwej decyzji wywłaszczeniowej. Ponadto w skardze zarzucono, że nie została wskazana i właściwie uzasadniona podstawa prawna wypłaty odszkodowania przez Gminę P.. W odpowiedzi na tę skargę Wojewoda M. wniósł o jej oddalenie stwierdzając, że wypłata odszkodowania winna nastąpić z budżetu Gminy P., która jest właścicielem nieruchomości, wykorzystuje ją na cele miejskie i czerpie z tego określone pożytki.