Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maciej Dybowski (spr.) Sędziowie sędzia NSA Janina Antosiewicz sędzia del. WSA Przemysław Szustakiewicz Protokolant asystent sędziego Anna Dziosa po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Miasta [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 czerwca 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 183/11 w sprawie ze skargi Miasta [...] na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa przez Skarb Państwa własności nieruchomości oraz ustalenia odszkodowania oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 8 czerwca 2011 r., I SA/Wa 183/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Miasta [...] (dalej skarżący) na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa przez Skarb Państwa własności nieruchomości oraz ustalenia odszkodowania.
Wyrok ów zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Decyzją Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] o ustaleniu lokalizacji drogi krajowej, sprostowaną postanowieniem Wojewody [...] (dalej Wojewoda) nr [...] z dnia [...] r., nieruchomość położona w obrębie 02 miasta [...], oznaczona jako działki nr [...] o pow. 0,0122 ha i nr [...] o pow. 1,7498 ha, została przeznaczona pod budowę obwodnicy miasta [...], w ciągu drogi krajowej nr [...] (od km 297+802 do km 308+545).
Pismem z dnia 16 marca 2009 r. Wojewoda zawiadomił strony o wszczęciu postępowania w sprawie potwierdzenia nabycia ww. nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa i ustalenia z tego tytułu odszkodowania.
Decyzją z dnia [...] r. nr [...] (dalej decyzja z [...] lutego 2010 r.) Wojewoda [...] orzekł o stwierdzeniu nabycia z mocy prawa, z dniem 16 marca 2005 r., przez Skarb Państwa nieruchomości przeznaczonej pod budowę obwodnicy miasta [...], położonej w obrębie 02 miasta [...], oznaczonej jako działki nr [...] o pow. 0,0122 ha i nr [...] o pow. 1,7498 ha, stanowiącej własność Gminy Miasta [...] i o ustaleniu odszkodowania na rzecz Gminy Miasta [...] w łącznej kwocie 816 637,00 zł, i zobowiązał Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad do wypłaty odszkodowania w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja ta będzie podlegała wykonaniu. Wojewoda orzekł, że odszkodowanie podlega waloryzacji na dzień wypłaty, według zasad obowiązujących w przypadku zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.
Od decyzji z 11 lutego 2010 r. odwołanie złożył skarżący, podnosząc zarzut, że wartość nieruchomości ustalono w kwocie netto, tj. bez uwzględnienia należnego podatku od towarów i usług (VAT). Zdaniem skarżącego, Wojewoda winien powiększyć ustalone w decyzji odszkodowanie o kwotę odpowiadającą wartości podatku VAT, który gmina musi odprowadzić od kwoty netto odszkodowania, tak by po odprowadzeniu VAT gminie pozostała do dyspozycji kwota równa wartości przejętej przez Skarb Państwa nieruchomości. Do odwołania dołączono kserokopię interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z 15 lutego 2010 r., znak ILPP1/443-1442/09-2/MK, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT dla czynności przeniesienia własności części nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa.
Po rozpatrzeniu tego odwołania Minister Infrastruktury (dalej Minister) decyzją z dnia [...] r. nr [...] (dalej decyzja z [...] grudnia 2010 r.) utrzymał w mocy decyzję Wojewody z [...] r.
W uzasadnieniu stwierdził, że w myśl art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 154, poz. 958, dalej ustawa z 2008 r.) do spraw wszczętych i niezakończonych do dnia jej wejścia w życie decyzją ostateczną stosuje się przepisy dotychczasowe. Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych i autostrad oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 220, poz. 1601 ze zm., dalej ustawa z 2006 r.), do nieruchomości objętych decyzjami o ustaleniu lokalizacji drogi krajowej, wydanymi na podstawie dotychczasowych przepisów, stosuje się przepisy rozdziału 3 ustawy, w jego dotychczasowym brzmieniu.