Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędziowie Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędzia NSA Jacek Hyla (spr.) Protokolant Andżelika Borek po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy O. Ś. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 8 maja 2006 r. sygn. akt II SA/Kr 2173/02 w sprawie ze skargi Gminy O. Ś. na decyzję Wojewody Ś. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwrotu nieruchomości oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 8 maja 2006 r., sygn. akt II SA/Kr 2173/02 oddalił skargę Gminy O. Ś. na decyzję Wojewody Ś. z dnia [...], nr [...] o utrzymaniu w mocy decyzji Starosty O. z dnia [...]., nr [...] orzekającej o zwrocie na rzecz - S. S., K. Z. i W. K. nieruchomości położonej w O. Ś. przy ul. [...], oznaczonej w ewidencji gruntów m. O. Ś. (obr. [...], arkusz [...]) jako działka nr [...] o powierzchni 2403 m2
Jak wynika z uzasadnienia wyroku zaskarżona decyzja wydana została na podstawie art. 127 § 1 i 2, art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 136 ust. 3, art. 137 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 46, poz. 543), a w jej uzasadnieniu wskazano, że aktem notarialnym z dnia [...] sierpnia 1978 r. Skarb Państwa nabył w trybie art. 6 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości - od S. S., W. K. i K. Z., nieruchomość położoną w O. Ś., stanowiącą działkę oznaczoną nr [...], o pow. 2403 m2, z przeznaczeniem pod budowę dworców PKP i PKS w O. Ś. Zgodnie z decyzją zatwierdzającą plan realizacyjny - część nieruchomości była przeznaczona na parkingi, natomiast pozostała część została przeznaczona pod zieleń miejską. W dniu 12 listopada 1998 r. wszyscy poprzedni współwłaściciele wywłaszczonej nieruchomości złożyli wniosek o jej zwrot, podnosząc, że od chwili wywłaszczenia nie została zagospodarowana zgodnie z celem nabycia, a zatem, jako zbędna na cel wywłaszczenia, podlega zwrotowi na ich rzecz.
Decyzją z dnia [...], nr [...], S. O. orzekł o zwrocie na rzecz wnioskodawców przedmiotowej nieruchomości, lecz po rozpatrzeniu odwołania od tej decyzji Wojewoda Ś. decyzją z dnia [...], nr [...] uchylił w całości tę decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji, wskazując w uzasadnieniu decyzji na konieczność ponownego przeprowadzenia oględzin nieruchomości, celem prawidłowego ustalenia aktualnego sposobu zagospodarowania nieruchomości, określenia przez rzeczoznawcę majątkowego wielkości wzrostu wartości przedmiotowej nieruchomości stosownie do przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz jednoznaczne ustalenie czy cel wywłaszczenia określony jako budowa dworców PKP i PKS został zrealizowany.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Starosta O. decyzją z dnia [...] nr [...] orzekł o zwrocie na rzecz poprzednich właścicieli przedmiotowej nieruchomości, ustalając jednocześnie zwaloryzowaną kwotę odszkodowania podlegającego zwrotowi. W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż zgodnie z decyzją zatwierdzającą plan realizacyjny część przedmiotowej nieruchomości została przeznaczona na parkingi, natomiast pozostała część pod zieleń miejską. W dniu 30 listopada 1994 r. został ustalony szczegółowy plan zagospodarowania przestrzennego dzielnicy Śródmieście zatwierdzony uchwałą Rady Miejskiej Nr VIII/62/94, (Dz. Urz. Woj. Kieleckiego Nr 12, poz. 138). W oparciu o zmieniony plan zagospodarowania przestrzennego wydane zostały decyzje o pozwoleniu na budowę odcinka drogi łączącej ul. [...] z ul. [...] (decyzja z dnia [...] i decyzja z dnia [...]). Do realizacji drogi przystąpiono w czerwcu 1999 r. nie zawiadamiając byłych właścicieli o powziętym zamiarze użycia przedmiotowej nieruchomości na inny cel niż określony przy wywłaszczeniu oraz o możliwości zwrotu tej nieruchomości. W 1999 r. została wybudowana droga lokalna (asfaltowana) stanowiąca przedłużenie miejskiej ul. [...]. Przeprowadzone przez organ I instancji w dniu [...] listopada 2000 r. oględziny wnioskowanej do zwrotu nieruchomości wykazały, że na części działki została wybudowana droga asfaltowa wraz z chodnikiem i zatoczką, a jej pozostała część jest niezagospodarowana, porośnięta trawą. Zatem zdaniem organu I instancji została spełniona przesłanka określona w art. 136 ust. 1 i art. 137 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r., uzasadniająca zwrot wywłaszczonej nieruchomości na rzecz byłych właścicieli.