Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Warszawie w sprawie ze skargi M. T. na decyzje Ministra Sprawiedliwości nr A, B w przedmiocie odmowy przyjęcia na aplikację sądową i prokuratorską
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Adamiak, Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Borowiec, Protokolant st. sekretarz sądowy Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 lipca 2011 r. sygn. akt II SA/Wa 701/11 w sprawie ze skargi M. T. na decyzje Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lutego 2011 r. nr A, B w przedmiocie odmowy przyjęcia na aplikację sądową i prokuratorską 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lutego 2011 r. nr A, B i decyzję Dyrektora Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury w Krakowie z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...]; 2. zasądza od Ministra Sprawiedliwości na rzecz M. T. kwotę 720 (siedemset dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Inne orzeczenia o symbolu:
6199 Inne o symbolu podstawowym 619
Inne orzeczenia z hasłem:
Aplikacje prawnicze
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sprawiedliwości
Uzasadnienie strona 1/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 5 lipca 2011 r., II SA/Wa 701/11 oddalił skargę M. T. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z [...] lutego 2011 r. nr A, B w przedmiocie odmowy przyjęcia na aplikację sądową i prokuratorską. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że nie dopatrzył się naruszenia prawa przez oba organy podejmujące powyżej opisane decyzje.

Bardzo ważnym kryterium prawidłowości oceniania kandydatów na aplikacje sędziowską i aplikacje prokuratorską jest stosowanie do wszystkich kandydatów tych samych kryteriów i stosowanie wyraźnie w ustawie wskazanej skali ocen od "0" do "5", a nie sumy punktów, czy też sumy ocen. W samym procesie oceniania kandydata należy wyróżnić kilka poziomów oceniania. Ocena wystawiana przez każdego patrona oraz zbiorcza ocena koordynatora praktyk, oceny ze sprawdzianów i ocena Dyrektora Szkoły.

W przedmiotowej sprawie przyczyną wydania decyzji o odmowie przyjęcia na aplikację był brak spełnienia przesłanki związanej z umieszczeniem go na liście klasyfikacyjnej na pozycji w granicach limitu określonego zarządzeniami Ministra Sprawiedliwości. Sama czynność sporządzenia listy klasyfikacyjnej nie jest decyzją administracyjną, nie posiada także waloru normatywnego. Stanowi zatem czynność materialno-techniczną. A zatem zakwestionować ją można jedynie poprzez wykazanie naruszeń formalnych.

Minister Sprawiedliwości naruszeń takich wobec organu I instancji nie dopatrzył się. Stanowisko to podzielił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Miejsce M. T. na liście klasyfikacyjnej, o której mowa w art. 26 ust. 2 ustawy z 23 stycznia 2009 r. o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury (Dz. U. Nr 26, poz. 157 ze zm.), zostało ustalone prawidłowo. Bezsporne jest w sprawie, że odwołujący został umieszczony na liście klasyfikacyjnej na miejscu 183, znajdującym się poza wyznaczonym przez Ministra Sprawiedliwości limitem miejsc na aplikację sędziowską (75) i prokuratorską (75). Ostatni z aplikantów przyjętych na aplikację sędziowską zajmował na liście klasyfikacyjnej 91 pozycję. Natomiast ostatnia z osób przyjętych na aplikację prokuratorską plasowała się na 154 pozycji. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie stwierdził, aby przy wyliczaniu punktów skarżącego, Dyrektor Krajowej Szkoły popełnił błędy rachunkowe, natomiast uzyskane przez niego oceny ze sprawdzianów i praktyk mieszczą się w ustawowej skali i są zgodne z kryteriami ocen sporządzonymi przez komisję, o której mowa w rozporządzeniu. Już tylko z tych przyczyn skarga M. T. nie mogła zostać uwzględniona.

Odnosząc się do zarzutów skargi wskazał, że zastosowana przez skarżącego wykładnia art. 26 ust. 3 ustawy jest niedopuszczalna, albowiem dokonana jest w oderwaniu od brzmienia art. 25 ust. 5 ustawy, z którego treści wynika, że ocena z praktyk jest tylko jedna (łączna za wszystkie praktyki, przy czym warunkiem jej uzyskania jest wcześniejsze uzyskanie minimum 2 punktów za poszczególne praktyki, jako elementy cząstkowe, składowe wystawianej następnie oceny łącznej końcowej przez patrona koordynatora. Przepis art. 26 ust. 3 ustawy, zgodnie z jego literalną wykładnią, powinien być zatem rozumiany w ten sposób, że o kolejności miejsca na liście klasyfikacyjnej aplikantów decyduje suma punktów uzyskanych przez aplikanta ze wszystkich sprawdzianów (tyle ocen ile sprawdzianów) i praktyk (jedna ocena końcowa).

Strona 1/10
Inne orzeczenia o symbolu:
6199 Inne o symbolu podstawowym 619
Inne orzeczenia z hasłem:
Aplikacje prawnicze
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sprawiedliwości