Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz Sędziowie NSA del. WSA Marzenna Linska-Wawrzon (spr.) Jan Paweł Tarno Protokolant Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2008r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. K. i L. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 6 czerwca 2006 r. sygn. akt II SA/Rz 768/05 w sprawie ze skargi H. K. i L. K. na decyzję Wojewody P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu wywłaszczonej nieruchomości oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 6 czerwca 2006r. oddalił skargę H. K. i L. K. na decyzję Wojewody P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.
Wyrok wydany został w następującym stanie prawnym i faktycznym sprawy:
Wojewoda P. decyzją z dnia [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego oraz art. 9a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004r. Nr 261, poz. 2603) po rozpatrzeniu odwołania H. K. i L. K. utrzymał w mocy decyzję Starosty R. z dnia [...] orzekającą o odmowie zwrotu nieruchomości położonej w R. oznaczonej w chwili przejęcia na rzecz Skarbu Państwa jako działka nr [...] o pow. [...] ha (wg decyzji) położonej w dzielnicy Z. miasta R., która w wyniku modernizacji ewidencji gruntów zmieniła oznaczenie na działki nr [...] o pow. [...] ha i nr [...] o pow. [...] ha obr. [...] R. B., stanowiące własność gminy R., w wieczystym użytkowaniu Polskiego Związku Działkowców.
Organ I instancji stwierdził, że zrealizowana na przedmiotowej nieruchomości inwestycja jest zgodna z celem nabycia na rzecz Skarbu Państwa i wykonana w odpowiednim terminie.
W odwołaniu skarżący zarzucili naruszenie art. 104 kpa, art. 1 ust. 4 ustawy o pracowniczych ogrodach działkowych oraz art. 136 ust. 3, art. 137 oraz art. 216 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami przez odmowę zwrotu nieruchomości i wnieśli o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości. Wnioskowana do zwrotu nieruchomość na podstawie umowy kupna-sprzedaży akt notarialny Rep. A nr [...] z dnia [...] kwietnia 1968r. została sprzedana na rzecz Skarbu Państwa na podstawie art. 6 ustawy z dnia 12 marca 1958r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz.U. z 1974r. Nr 10, poz. 64 ze zm.). Przedmiotowa nieruchomość przed zbyciem objęta była postępowaniem wywłaszczeniowym celem przeznaczenia na urządzenie ogrodów działkowych dla pracowników WSK R.. Skarżący zarzucili, że w chwili sporządzania aktu notarialnego nie istniała decyzja lokalizacyjna Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w R. nr [...] z dnia [...] kwietnia 1965r., gdyż została uchylona decyzją Kierownika Wydziału Budownictwa, Urbanistyki i Architektury Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w R. z dnia [...] października 1965r. nr [...]. Utrata ważności decyzji lokalizacyjnej spowodowała wygaśnięcie celu, na który dokonano wywłaszczenia. Zwrot nieruchomości uzasadniają też przepisy ustawy z 1958r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości, bo nie wolno było wywłaszczać gruntów indywidualnych gospodarstw rolnych pod ogródki działkowe. Na przeszkodzie takiemu wywłaszczaniu stał art. 10 ust. 1 ówczesnej Konstytucji. W judykaturze przyjęto, że grunty zajęte pod pracownicze ogródki działkowe winny być zwrócone. Wprawdzie art. 1 ust. 1 obowiązującej w 1968r. ustawy z 1949r. o pracowniczych ogrodach działkowych uznawał te ogrody za urządzenia użyteczności publicznej, ale nie musi to prowadzić do wniosku, że dopuszczalne jest wywłaszczenie na ten cel każdej nieruchomości. Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z 1958r. wywłaszczenie jest dopuszczalne, jeśli nieruchomość jest niezbędna na cele użyteczności publicznej, a nie tylko z tego względu, że nieruchomość jest przydatna na ten cel.