Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska Sędziowie: sędzia NSA Monika Nowicka sędzia del. WSA Maria Grzymisławska-Cybulska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 28 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 lutego 2021 r. sygn. I SA/Wa 1348/20 w sprawie ze skargi K. S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 lutego 2020 r. nr DAP-WOSR-7280-25/2020/GD w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od K. S. na rzecz Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 11 lutego 2021 r. sygn. I SA/Wa 1348/20 oddalił skargę K. S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lutego 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
Wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.
H. S. i K. S. zwróciły się do Wojewody Warmińsko - Mazurskiego z wnioskiem o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez W. i E. J. nieruchomości we wsi [...], gmina [...], powiat [...], dawne województwo wołyńskie.
Wojewoda Pomorski decyzją z dnia [...] września 2009 r. nr [...] odmówił potwierdzenia H. S. oraz K. S. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez W. J. gospodarstwa rolnego we wsi [...] w gminie [...] w powiecie [...]im, w dawnym województwie wołyńskim. Na skutek wniesionego odwołania Minister Skarbu Państwa decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] utrzymał w mocy przedmiotową decyzję Wojewody Pomorskiego. Od tej decyzji Ministra Skarbu Państwa strony nie wniosły skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Wojewoda Pomorski decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r., nr [...] - ponownie - odmówił H. S. oraz K. S. potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez W. i E. J. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Na skutek odwołania złożonego od tej decyzji Minister Skarbu Państwa decyzją z dnia [...] października 2010 r., uchylił decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...] czerwca 2010 r. oraz umorzył postępowanie przed organem I instancji w stosunku do K. S. i H. S. . W toku postępowania odwoławczego organ drugiej instancji zauważył, że sprawa zainicjowana wnioskiem H. S. oraz K. S. była już przedmiotem rozstrzygnięcia Wojewody Pomorskiego. Skargę na tę decyzję złożyły K. S. i H. S. a Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 26 czerwca 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 716/13 skargę tę oddalił. Następnie Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 19 czerwca 2015 r. sygn. I OSK 2411/13 oddalił skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 czerwca 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 716/13.
Pismem z dnia [...] kwietnia 2016 r. K. S. wniosła o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody Pomorskiego z [...] września 2009 r., znak: [...] , odmawiającej H. S. i K. S. potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez W. J. gospodarstwa rolnego poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, położonego we wsi [...], gmina [...], powiat [...], województwo wołyńskie, dalej "nieruchomość" oraz decyzji Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] grudnia 2009 r., znak: [...], utrzymującej w mocy decyzję Wojewody Pomorskiego z [...] września 2019, r., znak: [...]. We wniosku wskazano na rażące naruszenie przez Wojewodę Pomorskiego oraz Ministra Skarbu Państwa art. 27 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. w związku z art. 88 ust. 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości (t.j. Dz.U. 1991 Nr 30, poz. 127 - dalej jako: "ustawa o wywłaszczaniu") poprzez ich niezastosowanie w sprawie i całkowite pominięcie faktu, że w posiadaniu organów na dzień wydania kwestionowanych decyzji znajdował się wniosek J. J. , brata K. S. i H. S. , datowany na dzień [...] maja 1991 r. złożony do Urzędu Rejonowego w [...] o potwierdzenie prawa do rekompensaty. Podniesiono również zarzut naruszenia art. 61 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego - dalej jako: "k.p.a.", poprzez wszczęcie bez jakiejkolwiek podstawy prawnej kolejnego postępowania w sprawie prawa do rekompensaty, w oparciu o wniosek z dnia [...] marca 2009 r., w sytuacji gdy w sprawie toczyło się już postępowanie z wniosku J. J. . Wskazano na rażące i pozbawione podstawy prawnej wydzielenie wniosku K. S. i H. S. do osobnego postępowania.