Skarga kasacyjna na decyzję SKO w Warszawie w przedmiocie odmowy odstąpienia od żądania zwrotu bonifikaty od opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Jolanta Rudnicka, Sędzia NSA Ewa Dzbeńska, Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.), Protokolant starszy asystent sędziego Marta Sikorska, po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2015r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 czerwca 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 2575/12 w sprawie ze skargi E. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy odstąpienia od żądania zwrotu bonifikaty od opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6074 Przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności
Inne orzeczenia z hasłem:
Gospodarka mieniem
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę E. G. na opisaną w sentencji decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie.

Wyrok ten zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym: decyzją ostateczną z dnia [...] października 2010 r. przekształcono prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w Warszawie przy ul. [...] (działka nr [...]) w prawo własności, z bonifikatą wynoszącą 95% ceny, czyli w kwocie [...] zł. W treści tej decyzji wskazano na treść przepisu art. 4 ust. 5, 6, 15 ustawy z 29 lipca 2005 r. Wobec sprzedaży tego prawa przed upływem 5 lat od przekształcenia E. G. zwróciła się o odstąpienie od żądania zwrotu bonifikaty, motywując żądanie koniecznością zbycia nieruchomości, której nie mogła utrzymać i mieszkać w położonym tam domu z powodu barier architektonicznych. Decyzją z dnia [...] września 2012 r. Zarząd Dzielnicy [...] Miasta Stołecznego Warszawy odmówił uwzględnienia wniosku i zobowiązał ją do zwrotu kwoty [...] zł z tego tytułu. Zaskarżoną w sprawie decyzją utrzymano w mocy to rozstrzygnięcie. W jej uzasadnieniu organ odwoławczy podał, iż po myśli art. 4 ust. 15 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności (Dz. U. Nr 175, poz. 1459 ze zm.) żądanie zwrotu udzielonej bonifikaty jest obligatoryjne, a odstąpienie od żądania jest możliwe w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Takich w sprawie nie dostrzegł. E. G. uzyskane prawo własności zabudowanej nieruchomości zbyła w dniu [...] stycznia 2011 r. osobom obcym za kwotę [...] zł, zaś w dniu [...] stycznia 2011 r. nabyła lokal mieszkalny za kwotę [...] zł. Uzyskała różnicę w wysokości 457.000 zł. Dolegliwości zdrowotne, na jakie się powoływała istniały już w dacie wydania decyzji o przekształceniu, podobnie jak podnoszona niemożność utrzymywania nieruchomości w należytym stanie i trudności poruszania się po schodach domu.

W skardze na tę decyzję ostateczną E.G. domagała się jej uchylenia, zarzucając brak przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego lekarza na okoliczność jej stanu zdrowia, nadto niewyjaśnienie wszelkich okoliczności sprawy.

W odpowiedzi na skargę organ podtrzymał swoje stanowisko przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji i wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał wniesioną skargę za niezasadną. Podzielił bowiem stanowisko organów o braku przesłanki szczególnie uzasadnionego przypadku motywującego odstąpienie od żądania zwrotu bonifikaty z tytułu przekształcenia prawa. Zatem skoro skarżąca zbyła uzyskane prawo przed upływem pięciu lat od dnia przekształcenia na rzecz osoby niebędącej osobą bliską, winna bonifikatę zwrócić. Uczyniła to bowiem mimo pouczenia zawartego w decyzji i akcie notarialnym, zatem zdawała sobie sprawę ze skutków tej czynności, nadto uzyskała znaczną korzyść majątkową. W tej sytuacji żądanie zwrotu jest obligatoryjne. W ocenie Sądu meriti podawane przez skarżącą okoliczności słusznie zostały uznane przez organy za niemające znamion szczególnie uzasadnionego przypadku zwalniającego z tego obowiązku. Konieczność sprzedaży nieruchomości z powodu złego stanu zdrowia czy przeszkód architektonicznych, jako wynik stanu istniejącego od wielu lat, nie przekonuje do stanowiska skarżącej. Za nieistotny dla sprawy uznał Sąd I instancji zarzut długotrwałego prowadzenia postępowania przez organ, bo nie kreuje on uprawnienia do odstąpienia od żądania zwrotu bonifikaty. Za chybiony uznał też zarzut nieprzeprowadzenia dowodu z opinii biegłego lekarza, bo takiego dowodu sprawa nie wymagała. Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej: P.p.s.a., orzekł jak w sentencji opisanego wyroku.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6074 Przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności
Inne orzeczenia z hasłem:
Gospodarka mieniem
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze