Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Borowiec Sędziowie: Sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak (spr.) Sędzia del. WSA Mirosław Wincenciak Protokolant: starszy asystent sędziego Łukasz Mazur po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Stowarzyszenia [...] z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 marca 2015 r. sygn. akt II SA/Wa 1902/14 w sprawie ze skargi Stowarzyszenia [...] z siedzibą w [...] na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od Stowarzyszenia [...] z siedzibą w [...] na rzecz Ministra Rozwoju i Finansów kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 16 marca 2015 r., sygn. akt II SA/Wa 1902/14, po rozpoznaniu skargi Stowarzyszenia [...] z siedzibą w W. (dalej jako skarżący) na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej, uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję ją poprzedzającą z [...] sierpnia 2014 r. oraz stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
W wyroku tym Sąd powołał się na następujące ustalenia faktyczne i prawne sprawy.
Minister Infrastruktury i Rozwoju decyzją z [...] września 2014 r. [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 K.p.a., uchylił w całości własną decyzję z [...] sierpnia 2014 r. i orzekł o odmowie udostępnienia informacji publicznej. Jako podstawę materialnoprawną odmowy organ wskazał art. 5 ust. 2 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2014 r., poz. 782, dalej jako u.d.i.p.).
Organ podał, że wnioskiem z [...] lipca 2014 r. Stowarzyszenie [...] z siedzibą w W. wystąpiło do Ministra Infrastruktury i Rozwoju z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej w postaci księgi wejść/wyjść gości (rejestru wejść/wyjść gości) do Ministerstwa za okres od [...] stycznia 2014 r. do [...] czerwca 2014 r.
Organ odwoławczy wyjaśnił, że podstawą odmowy udzielenia żądanej informacji winien stanowić przepis art. 5 ust. 2 u.d.i.p., a nie art. 5 ust. 1 u.d.i.p., jak wadliwie wskazano w decyzji z 6 sierpnia 2016 r. Stwierdził, że przywołany przez niego przepis art. 5 ust. 1 u.d.i.p. dotyczy informacji niejawnych i tajemnic ustawowo chronionych, zaś podstawą odmowy winien być przepis art. 5 ust. 2 u.d.i.p. Osoby, które były gośćmi Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju wyraziły bowiem zgodę na przetwarzanie swoich danych w celu umożliwienia wejścia do strefy chronionej Ministerstwa, ale nie wyraziły zgody na przetwarzanie swoich danych w innym celu.
W skardze na powyższą decyzję Stowarzyszenie [...] wniosło o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz decyzji poprzedzającej i zasądzenie kosztów postępowania. Skarżący zarzucił naruszenie art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP, poprzez nadmierne ograniczenie prawa do informacji publicznej oraz naruszenie art. 8 w zw. z art. 107 § 3 K.p.a., poprzez wydanie decyzji, która zawiera błędną podstawę prawną, niespójną z uzasadnieniem.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania.
Powołanym na wstępie wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę.
W ocenie Sądu, żądane przez stronę skarżącą informacje nie dotyczą informacji publicznej w rozumieniu art. 1 i art. 6 u.d.i.p. Objęte wnioskiem informacje nie dotyczą informacji o sprawach publicznych. Dotyczą one w istocie osób trzecich, spoza aparatu administracji publicznej (księgi wejść/wyjść gości do budynku). Są to informacje wewnętrzne, organizacyjne, porządkowe związane z bezpieczeństwem w budynku Ministerstwa. Żądane informacje nie odnoszą się do obszaru działalności organu, nie zawierają komunikatu o sprawach publicznych, a zatem nie podlegają udostępnieniu w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, bowiem nie posiadają waloru informacji publicznej.