Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka Sędziowie: Sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak Sędzia del. WSA Jakub Zieliński (spr.) Protokolant: starszy asystent sędziego Marta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2019 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. P. i J. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 maja 2017 r. sygn. akt I SA/Wa 1909/16 w sprawie ze skargi T. P. i J. R. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/9

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: WSA w Warszawie; Sąd I instancji; Sąd wojewódzki) wyrokiem z dnia 23 maja 2017 r. sygn. akt I SA/Wa 1909/16 oddalił skargę T. P. i J. R. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie sprawy.

Nieruchomość położona przy ul. [...], oznaczona hip. nr. [...] o pow. [...] m², będąca ówcześnie własnością W. R., została objęta działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz.U. nr 50, poz. 279) - dalej: dekret warszawski.

Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej W. Wydział Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej decyzją nr [...] z dnia [...] czerwca 1969 r. ustanowiło użytkowanie wieczyste gruntu przedmiotowej nieruchomości o powierzchni [...] m² na rzecz spadkobierców W. R.: M. R., W. R. oraz K. P. Naczelnik Dzielnicy W. decyzją nr [...] z dnia [...] listopada 1974 r. zmienił decyzję z dnia [...] czerwca 1969 r. w ten sposób, że ustanowił na rzecz M. R., W. R. i K. P. użytkowanie wieczyste na części nieruchomości położonej przy ul. [...] o powierzchni [...] m², na której znajduje się budynek jednorodzinny, murowany, jednopiętrowy - o powierzchni użytkowej [...] m². Następnie Naczelnik Dzielnicy W. decyzją nr [...] z dnia [...] października 1975 r. ustalił na rzecz M. R., W. R. oraz K. P. odszkodowanie za część o powierzchni [...] m² nieruchomości położonej w W. przy ul. [...], oznaczonej nr. hip. [...], o ogólnej powierzchni [...] m² - na łączną kwotę [...] zł, w tym za grunt o pow. [...] m²: [...] zł, za zabudowania: [...] zł, za rośliny: [...] zł.

W aktach sprawy odszkodowawczej znajdują się następujące dokumenty: 1) elaboraty szacunkowe sporządzone przez biegłych Prezydium Rady Narodowej W. dotyczący nieruchomości położonej w W. przy ul. [...]: elaborat z marca 1974 r. dotyczący urządzeń budowlanych (autorstwa inż. H. W.), elaborat szacunkowy z kwietnia 1974 r. dotyczący wartości roślin wieloletnich (autorstwa inż. C. C.); elaborat z [...] kwietnia 1974 r. dotyczący działki budowlanej (autorstwa inż. R. S.).

T. P i J. R. (dalej również: zainteresowani; skarżący), będący następcami prawnymi poprzednich właścicieli nieruchomości, skierowali do Wojewody [...] wniosek z dnia [...] listopada 2013 r. o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] października 1975 r.

Wojewoda [...] (dalej: Wojewoda; organ I instancji) - po wszczęciu i przeprowadzeniu postępowania na wniosek zainteresowanych - decyzją nr [...] z dnia [...] marca 2015 r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji "Urzędu Dzielnicowego W. Wydział Terenów nr [...]" z dnia [...] października 1975 r., ustalającej odszkodowanie za część o pow. [...] m² nieruchomości położonej w W. przy ul. [...] oznaczonej nr. hip. [...], o ogólnej powierzchni [...] m² - w łącznej kwocie [...] zł. W uzasadnieniu tej decyzji Wojewoda stwierdził, że kwestionowana decyzja jest prawidłowa, bowiem przedmiotowa nieruchomość spełniała ustawowe przesłanki przyznania odszkodowania. Braku przeprowadzenia rozprawy administracyjnej przed wydaniem decyzji w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość [...] organ I instancji nie uznał za rażące naruszenia prawa, które uzasadniałoby stwierdzenie nieważności decyzji na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: k.p.a.). Ponadto nie stwierdził, aby w stosunku do badanej w trybie nadzorczym decyzji wystąpiły pozostałe przesłanki stwierdzenia nieważności, o których mowa w art. 156 § 1 pkt 1 i 3-7 k.p.a.

Strona 1/9