Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędzia del. WSA Dorota Jadwiszczok Protokolant: st. asystent sędziego Marcin Rączka po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej ze skargi kasacyjnej T. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 marca 2015 r. sygn. akt II SAB/Wa 390/14 w sprawie ze skargi T.D. na bezczynność Okręgowej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Warszawie w przedmiocie orzeczenia zatwierdzającego orzeczenie o określeniu zdolności do służby w Policji oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 3 marca 2015 r., sygn. akt II SAB/Wa 390/14 oddalił skargę T. D. na bezczynność Okręgowej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w W. w przedmiocie doręczenia orzeczenia zatwierdzającego orzeczenie o określeniu zdolności do służby w Policji.
Wyrok ten zapadł w oparciu następujący stan faktyczny i prawny sprawy.
T. D. przedmiotem skargi na bezczynność Okręgowej Komisji Lekarskiej MSW w W. uczynił brak doręczenia mu orzeczenia Okręgowej Komisji Lekarskiej MSW w W. z dnia [...] grudnia 2013 r., Nr [...]. Żądając zobowiązania Okręgowej Komisji Lekarskiej MSW w W. do doręczenia mu przedmiotowego orzeczenia oraz stwierdzenia, że bezczynność/przewlekłość miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, podkreślił, że wezwał pisemnie organ do usunięcia naruszenia prawa.
W odpowiedzi na skargę Okręgowa Komisja Lekarska MSW w W. wniosła o oddalenie skargi. Podkreśliła, że przedmiotowe orzeczenie z dnia [...] grudnia 2013 r. zostało zatwierdzone przez Okręgową Komisję Lekarską, o czym skarżący został powiadomiony pismem z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...].
Oddalając skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że w rozpoznawanej sprawie bezsporne jest, iż pismem z dnia [...] stycznia 2014 r. skarżący został powiadomiony przez skarżony organ - Okręgową Komisję Lekarską MSW w W., że orzeczenie Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej MSW w B. z dnia [...] grudnia 2013 r., nr [...] jest ostateczne. Istota sporu o bezczynność, w zakresie doręczenia skarżącemu zatwierdzonego orzeczenia z dnia [...] grudnia 2013 r., sprowadzała się natomiast do oceny, czy samo powiadomienie skarżącego o treści orzeczenia - bez doręczenia przedmiotowego orzeczenia - znajdowało oparcie w obowiązujących przepisach prawa. Innymi słowy, czy organ był zobowiązany do doręczenia skarżącemu orzeczenia z dnia [...] grudnia 2013 r. zatwierdzonego w dniu
8 stycznia 2014 r., czy też wystarczającym było powiadomienie go o treści tych orzeczeń.
Sąd wskazał, że przedmiotowe orzeczenie Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej MSW w B. z dnia [...] grudnia 2013 r. zostało wydane w oparciu o obowiązujące wówczas rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 9 lipca 1991 r. w sprawie właściwości i trybu postępowania komisji lekarskich podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych (Dz. U. Nr 79, poz. 349 ze zm.) - uchylone z dniem 1 stycznia 2015 r. przez ustawę z dnia 28 listopada 2014 r. o komisjach lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. W orzeczeniu tym stwierdzono, że u skarżącego rozpoznano zespół uzależnienia od alkoholu - § 73 pkt 2 kat. D. Stosownie do § 28 ust. 4 rozporządzenia, po zatwierdzeniu orzeczenia wojewódzkiej komisji lekarskiej, przewodniczący okręgowej komisji lekarskiej zamieszcza na wszystkich jego egzemplarzach klauzulę o zatwierdzeniu, datę i pieczęć urzędową oraz podpisuje poszczególne egzemplarze orzeczenia. Dwa egzemplarze zatwierdzonego orzeczenia przesyła się przełożonemu lub organowi, który skierował daną osobę do komisji lekarskiej. Jeden egzemplarz orzeczenia powinien być dołączony do akt osobowych tej osoby, a drugi do akt emerytalnych. Trzeci egzemplarz zatwierdzonego orzeczenia włącza się do akt orzeczniczo - lekarskich i zwraca się wojewódzkiej komisji lekarskiej. Przepis ten nie przewiduje doręczenia odpisu orzeczenia osobie zainteresowanej. Ponadto tryb postępowania Komisji Lekarskich podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych jest trybem odrębnym od trybu uregulowanego przepisami k.p.a. Ma on swój autonomiczny byt prawny, znajdujący umocowanie w delegacji ustawowej. Przepisy powyższego rozporządzenia, ani też przepisy ustawy o Policji nie odsyłają do stosowania przepisów k.p.a.