Skarga kasacyjna na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Iwona Bogucka (spr.) Sędziowie sędzia NSA Marek Stojanowski sędzia NSA Marian Wolanin po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. O. i S. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 czerwca 2019 r. sygn. akt I SA/Wa 483/19 w sprawie ze skargi M. C., E. Z., K. O., J. O. i S. J. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/9

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 11 czerwca 2019 r., I SA/Wa 483/19, oddalił skargę M. C., E. Z., K. O., J. O. i S. J. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z [...] stycznia 2019 r. nr [...] utrzymujące w mocy postanowienie tego organu z [...] listopada 2018 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym przyjętym przez Sąd I instancji:

Decyzją z [...] maja 1993 r., znak: [...], (dalej jako: "decyzja komunalizacyjna") Wojewoda N., działając na podstawie art. 18 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy z 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 ze zm.; dalej jako: "ustawa komunalizacyjna"), stwierdził nabycie przez Gminę Ł. z mocy prawa nieodpłatnie własności nieruchomości oznaczonej w obrębie C. jako działki: nr [...] o pow. 7,54 ha, nr [...] o pow. 19,94 ha, nr [...] o pow. 0,86 ha, nr [...] o pow. 7,24 ha, uregulowanych w księdze wieczystej nr [...] - stanowiącej integralną część tej decyzji.

M. C. - Sołtys wsi C. oraz J. O., S. J., E. Z., K. O., A. C., M. O. - członkowie Rady Sołeckiej wsi C. wystąpili z wnioskiem o stwierdzenie nieważności ww. decyzji komunalizacyjnej. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że działki objęte decyzją komunalizacyjną "stanowiły prawnie uregulowaną oraz użytkowaną własność mieszkańców wsi C.", a nie Skarbu Państwa. Podkreślono również, że "w myśl art. 79 ustawy samorządowej z dnia 23 marca 1933 r. gromada C. nie straciła uprawnień do mienia gromadzkiego, które było przeznaczone do powszechnego użytku bez względu na to, czy osoba korzystająca z tego dobra była mieszkańcem gromady, bądź było przeznaczone do użytku wszystkich lub niektórych grup mieszkańców gromady np. las gromadzki, pastwisko gromadzkie". Ponadto wskazano, że "ustawą z dnia 4 maja 1938 r. o uporządkowaniu wspólnot gruntowych (Dz. U. Nr 33, poz. 290) w art. 1 pkt 2 lit. t nieruchomości stanowiące dobro gminne i podlegające wspólnemu użytkowaniu, położone na terenie województw południowych oraz cieszyńskiej części województwa śląskiego zostały wyłączone z mienia gromadzkiego, a zaliczone do wspólnoty gruntowej, i stały się współwłasnością mieszkańców wsi". Wnioskodawcy podkreślili także, że: "Wspólnota działała zgodnie z prawem, a wszelka dokumentacja spłonęła wraz ze stanowiącym wspólny majątek budynkiem tzw. kapliczki." Jak podniesiono we wniosku, przesunięcie dobra gromadzkiego do wspólnoty gruntowej utrwaliła ustawa z 20 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz. U. Nr 28, poz. 69), a to zostało wyłączone spod komunalizacji.

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej jako: "Minister") przyjął, że wnioskodawcy nie posiadali w dacie komunalizacji, tj. w dniu 27 maja 1990 r., ani nie posiadają obecnie, tytułu prawnego do skomunalizowanych działek, a żaden z dokumentów przez nich przedstawionych nie potwierdza nabycia prawa własności ww. działek. Minister, wskazując na brak dokumentów potwierdzających założenie spółki dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej wsi C., jak również brak dokumentów potwierdzających uznanie ww. działek za wspólnotę gruntową, stwierdził, że wnioskodawcy, z uwagi na brak stosownych dokumentów, nie mogą reprezentować wspólnoty gruntowej wsi C. Wobec powyższego Minister przyjął, że skarżący nie legitymują się przymiotem strony w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji komunalizacyjnej, a tym samym nie posiadają legitymacji do zainicjowania postępowania w trybie art. 156 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.; dalej jako: "k.p.a.").

Strona 1/9