Oddalając skargę T. C. , Wojewódzki Sąd stwierdził:
Prawidłowość zastosowanej podstawy prawnej, a co za tym idzie właściwość organu nie budzą wątpliwości, bowiem art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. miał w sprawie zastosowanie, co wynika zarówno z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o zmianie ustawy o szczególnych warunkach..., jak i z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2008 r., również nowelizującej ustawę z 2003 r. Oba te przepisy przejściowe ustaw zmieniających przewidują dla stosunków prawnych ukształtowanych przepisami obowiązującymi przed zmianami stosowanie przepisów w brzmieniu ustalonym ustawą z 10 kwietnia 2003 r. Przesłanki art. 17 ust. 1 zostały w sprawie spełnione, gdyż została wydana decyzja o lokalizacji drogi, postępowanie wywłaszczeniowe zostało wszczęte, a sama inwestycja jest ważna dla poprawy i usprawnienia ruchu drogowego. Natomiast kwestia braku udziału strony może być podnoszona we wniosku o wznowienie postępowania. Zarzuty skargi są zatem nieuzasadnione, a nie zachodzą okoliczności, które uzasadniałyby uchylenie decyzji z urzędu.
Reprezentowana przez radcę prawnego T. C. wniosła skargę kasacyjną od tego wyroku zaskarżając w całości i zarzucając:
1) naruszenie przepisów postępowania - art. 1 ustawy - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (dalej w skrócie: u.s.a.) oraz art. 3 § 1 i § 2 pkt 1 ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej w skrócie: p.p.s.a.) w zw. z:
a) art. 133 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 134 § 1 p.p.s.a., ewentualnie także w zw. z art. 135 p.p.s.a. w zw. z art.1 p.p.s.a., w zw. z art. 45 ust. 1 Konstytucji w zw. z art.184 Konstytucji,
b) art. 133 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 134 § 1 p.p.s.a. także w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 lub 7 k.p.a. oraz/lub w zw. z art. 145 § 1 pkt 1b p.p.s.a. w zw. z art. 45 ust. 1 Konstytucji w zw. z art.184 Konstytucji,
- przez pominięcie i nierozważenie istotności naruszenia jako oddziałującego na dalsze postępowania w granicach sprawy, w tym na postępowanie dotyczące kontrolowanej decyzji, a przez to brak merytorycznego rozpatrzenia sprawy (art. 45 ust. 1 Konstytucji), ewentualnie pominięcie okoliczności uzasadniającej uchylenie kontrolowanej decyzji z uwagi na naruszenie prawa uzasadniające wznowienie postępowania (art.145 § 1 pkt 1b p.p.s.a.), a przez to brak rzetelnej i rzeczywistej kontroli organów postępowania administracyjnego (art.184 Konstytucji);
2) naruszenie prawa materialnego - art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych (w pierwotnym brzmieniu) (dalej w skrócie: specustawa) w zw. z art.15 ust. 1 i ust. 2 specustawy (w zw. z art. 1 u.s.a. oraz art. 3 § 1 i § 2 pkt 1 p.p.s.a.) - przez błędną wykładnię oraz niewłaściwe zastosowanie wskutek błędnej subsumcji,
3) naruszenie prawa materialnego - art. 5 ust. 1 i ust. 2 ustawy z 18 października 2006 r. (Dz.U. Nr 220, poz. 1601) (w brzmieniu znowelizowanym art. 2 ustawy z 10 maja 2007 r., Dz.U. Nr 112, poz. 767) w zw. z art. 45 specustawy, w kontekście art. 1 pkt 25 ustawy z 18 października 2006 r. w zw. z art. 6 ustawy z 18 października 2006 r., w zw. z art. 43 ust. 1 i 2 specustawy (w. z art. 1 u.s.a. oraz art. 3 § 1 i § 2 pkt 1 p.p.s.a.) - przez błędną wykładnię oraz niewłaściwe zastosowanie wskutek błędnej subsumcji,