Skarga kasacyjna na decyzję Wojewody Małopolskiego w przedmiocie umorzenia należności na podjęcie działalności gospodarczej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Joanna Banasiewicz, Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.), Sędzia del. WSA Czesława Nowak-Kolczyńska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Krakowiecka, po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 12 października 2011 r. sygn. akt III SA/Kr 228/11 w sprawie ze skargi A. C. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia należności na podjęcie działalności gospodarczej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/7

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 12 października 2011 r., III SA/Kr 228/11 oddalił skargę A. C. na decyzję Wojewody Małopolskiego z [...] grudnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia jednorazowo przyznanych środków na podjęcie działalności gospodarczej z Funduszu Pracy wraz z odsetkami. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że w myśl art. 76 ust. 7 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 ze zm.) Starosta może po zasięgnięciu opinii powiatowej rady zatrudnienia umorzyć nienależnie pobrane świadczenie, refundację lub jednorazowo przyznane środki, o których mowa w art. 46 ust. 1, w całości albo w części, jeżeli wystąpiła jedna z przesłanek:

1) w postępowaniu egzekucyjnym lub na podstawie innych okoliczności lub dokumentów stwierdzono, że osoba lub inny podmiot, które pobrały nienależne świadczenie nie posiadają majątku, z którego można dochodzić należności;

2) dochodzenie należności mogłoby pozbawić osobę, która pobrała nienależne świadczenie lub otrzymała jednorazowo środki, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2, albo osobę pozostającą na jej utrzymaniu niezbędnych środków utrzymania;

3) osoba, która pobrała nienależne świadczenie lub otrzymała jednorazowo środki, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2, zmarła, nie pozostawiając majątku, z którego można dochodzić należności;

4) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty nienależnie pobranego świadczenia, refundacji lub jednorazowo przyznanych środków, o których mowa w art. 46 ust. 1, przewyższającej wydatki egzekucyjne.

Decyzje wydawane na podstawie art. 76 ust. 7 powołanej ustawy należą do instytucji uznania administracyjnego, charakteryzującego się tym, iż po ustaleniu przez organ spełnienia przez wnioskodawcę przesłanek normatywnych warunkujących wydanie decyzji, po stronie organu administracji brak jest obowiązku orzeczenia zgodnie z wnioskiem. Występuje natomiast możliwość wyboru konsekwencji stosowanej przezeń normy prawnej. W przypadku uznania administracyjnego decyzja zgodna z prawem powinna być poprzedzona rzetelnym przeprowadzeniem postępowania dowodowego, poprawną oceną zgromadzonych dowodów oraz wyjaśnieniem powodów podjętego rozstrzygnięcia. Wyposażenie organu w luz decyzyjny oznacza, iż sąd administracyjny, badając zgodność z prawem, nie wnika w celowość wydania decyzji i rozstrzygnięcia w niej zawartego. (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 lutego 2007 r., I OSK 579/06.

W przedmiotowej sprawie skarżący zwrócił się z prośbą do Prezydenta Miasta Nowy Sącz o umorzenie jednorazowo przyznanych mu środków na podjęcie działalności gospodarczej z Funduszu Pracy w kwocie 12 3030,35 zł wraz z ustawowymi odsetkami, powołując się na przebyty w 2007 roku zawał serca oraz wypadek na skutek którego w prawym oku stracił wzrok. Dodatkowo podniósł, że cierpi na chorobę niedokrwienną serca i kilkukrotnie był hospitalizowany z powodu złego stanu zdrowia. Jako przesłankę umorzenia skarżący wskazał na fakt, że nie ma możliwości podjęcia jakiejkolwiek pracy, a prowadzona przeciwko niemu egzekucja okazała się całkowicie bezskuteczna, z uwagi na brak majątku.

Strona 1/7