Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Ewa Dzbeńska (spr.) sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon sędzia del. NSA Jerzy Krupiński Protokolant starszy asystent sędziego Maciej Kozłowski po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Burmistrza Miasta Sierpca od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 maja 2014 r. sygn. akt IV SAB/Wa 35/14 w sprawie ze skargi K. S. na bezczynność Burmistrza Miasta Sierpca w przedmiocie wydania zaświadczenia oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 23 maja 2014 r., sygn. akt IV SAB/Wa 35/14, po rozpoznaniu skargi K. S., zobowiązał Burmistrza Miasta Sierpca do wydania aktu administracyjnego w sprawie wniosku skarżącego o wydanie zaświadczenia potwierdzającego pracę w gospodarstwie rolnym w terminie 14 dni od dnia otrzymania prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi oraz stwierdził, że bezczynność Burmistrza Miasta Sierpca nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.
Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
W piśmie z dnia 21 stycznia 2014 r. K. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Burmistrza Miasta Sierpc polegającą na niezałatwieniu w ustawowym terminie wniosku o wydanie zaświadczenia potwierdzającego jego pracę w gospodarstwie rolnym położonym w S. przy ul. [...] o pow. [...]ha, stanowiącego własność W., C. i M. S., w okresie od 11 stycznia 1995 r. do 30 sierpnia 1998 r.
W uzasadnieniu skarżący podniósł, że mimo korzystnego dla niego wyroku z dnia 9 lipca 2013 r., sygn. akt IV SA/Wa 915/13, a ponadto mimo złożenia zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie, jego wniosek nie został rozpoznany.
W odpowiedzi na skargę Burmistrz Sierpca wniósł o jej odrzucenie na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jako nienależącą do kompetencji sądu administracyjnego.
Ponadto organ podniósł, że zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie nie zostało rozpoznane przed wniesieniem skargi na bezczynność, zatem skarżący nie był uprawniony do wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględniając skargę w pierwszej kolejności stwierdził, że wydanie zaświadczenia, czego żądał skarżący, nie jest sprawą administracyjną w rozumieniu art. 1 pkt. 1 k.p.a., w której organ wydaje którekolwiek z rozstrzygnięć, o jakich mowa w art. 3 § 2 pkt. 1, 2 lub 3 P.p.s.a., lecz jest to czynność materialno-techniczna, która ma walor czynności z zakresu administracji publicznej, dotycząca praw lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Bezczynność w wydaniu zaświadczenia podlega więc zaskarżeniu do sądu administracyjnego.
Wbrew twierdzeniu Burmistrza, skarżący był także upoważniony do wniesienia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargi na bezczynność organu przed rozpoznaniem zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie. Złożenie przez stronę zażalenia w trybie art. 37 § 1 k.p.a. wyczerpuje przysługujące środki zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym, a zatem umożliwia skuteczne wniesienie skargi na bezczynność organu pozostającego w zwłoce i nie podejmującego w ustawowym terminie aktów wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1-3 P.p.s.a. Stwierdzono zatem, że wniesienie zażalenia w trybie art. 37 § 1 k.p.a. jest jedynie warunkiem formalnym rozpoznania skargi przez Sąd. Stanowisko organu wyższego stopnia zajęte w tym trybie nie ma znaczenie w świetle art. 52 § 1 P.p.s.a. Skarżący w związku z powyższym nie musi czekać na rozstrzygnięcia zażalenia złożonego w trybie art. 37 § 1 k.p.a. Sam fakt złożenia takiego środka zaskarżenia otwiera mu drogę do złożenia skargi na bezczynność organu.