Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów ustawy
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak sędzia NSA Elżbieta Kremer (spr.) sędzia del. WSA Sławomir Pauter Protokolant asystent sędziego Anna Armińska po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 maja 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 1989/18 w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów ustawy 1. uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz M. B. kwotę 737 (słownie: siedemset trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6192 Funkcjonariusze Policji
Inne orzeczenia z hasłem:
Policja
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie strona 1/8

Wyrokiem z dnia 22 maja 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 1989/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. B. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów.

Wyrok zapadł na tle następujących okoliczności sprawy:

Wnioskiem z dnia 6 marca 2017 r. M. B. wystąpiła do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o zastosowanie wobec niej art. 8a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2018 r., poz. 132 ze zm.).

Decyzją z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, odmówił wyłączenia stosowania wobec M. B. art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym.

W uzasadnieniu organ wskazał, że skarżąca została zwolniona ze służby w [...] w dniu 7 lipca 2006 r. i ma ustalone prawo do emerytury, której wysokość ustalono z uwzględnieniem odpowiednio art. 15c ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym.

Z pisma Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia 20 marca 2017 r., stanowiącego informację o przebiegu służby nr [...], wynika że skarżąca pełniła służbę na rzecz totalitarnego państwa, o której mowa w art. 13b ustawy zaopatrzeniu emerytalnym w okresie od 1 września 1986 r. do 8 czerwca 1989 r., tj. 2 lata, 9 miesięcy i 8 dni.

W sprawie ustalono, że całkowity okres służby wynosi 19 lat, 10 miesięcy i 7 dni (od 1 września 1986 r. do 7 lipca 2006 r.).

Z kopii akt osobowych IPN nie wynika, aby skarżąca nierzetelnie wykonywała zadania i obowiązki w okresie pełnienia służby po 12 września 1989 r. Informacje dotyczące przebiegu służby ww. funkcjonariusza przekazane przez Komendanta Głównego Policji w piśmie z 30 listopada 2017 r. potwierdzają, że skarżąca po 12 września 1989 r. rzetelnie wykonywała zadania i obowiązki. W trakcie służby w Policji zajmowała kolejne, wyższe stanowiska służbowe, miała podwyższane uposażenie, była awansowana w stopniu i otrzymywała nagrody pieniężne, a także była pozytywnie opiniowana. W aktach sprawy nie stwierdzono informacji o wymierzonych wobec skarżącej karach dyscyplinarnych. Brak jest również dokumentów potwierdzających jej udział w zdarzeniach, które mogły stanowić zagrożenie dla życia i zdrowia. Natomiast charakter wykonywanych przez skarżąca zadań w jednostkach organizacyjnych Policji może wskazywać z dużym prawdopodobieństwem na możliwość zaistnienia takiej sytuacji.

Analizując przesłanki wymienione w art. 8a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym, Minister zaznaczył, że całkowity okres służby skarżącej wynosi 19 lata, 10 miesięcy i 7 dni, zaś służba na rzecz totalitarnego państwa obejmuje 2 lata, 9 miesięcy i 8 dni, czyli około 13% całego okresu służby. W tym stanie rzeczy, zdaniem organu, nie można przyjąć, że przesłanka "krótkotrwałości" służby na rzecz totalitarnego państwa - zarówno w ujęciu bezwzględnym, tj. długości tego okresu, jak i w ujęciu proporcjonalnym, tj. stosunku długości tego okresu do całego okresu służby - została spełniona.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6192 Funkcjonariusze Policji
Inne orzeczenia z hasłem:
Policja
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji