Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przydziału kwatery tymczasowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wiśniewska Sędziowie NSA Małgorzata Pocztarek (spr.) del. WSA Rafał Wolnik Protokolant specjalista Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2011 r. sygn. akt II SA/Wa 862/11 w sprawie ze skarg J.A. i Stowarzyszenia [...] na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przydziału kwatery tymczasowej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/7

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 28 września 2011 r., sygn. akt II SA/Wa 862/11 po rozpoznaniu sprawy ze skarg J.A. i Stowarzyszenia [...] na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 stycznia 2011 r., nr [...]w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przydziału kwatery tymczasowej, w punkcie 1. stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji; w punkcie 2. stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; w punkcie 3. zasądził od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz skarżącego J.A. kwotę 257 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania; w punkcie 4. zasądził od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz skarżącego Stowarzyszenia [...] kwotę 47 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że J.A. pełni służbę w organach Policji od 20 maja 1997 r.

Decyzją z dnia 13 sierpnia 2003 r., nr [...]Komendant Stołeczny Policji przyznał J.A. kwaterę tymczasową nr 4 przy ul. [...]w Warszawie. Od powyższej decyzji strona nie złożyła odwołania, w związku z powyższym decyzja stała się ostateczna.

Wnioskiem z dnia 7 czerwca 2010 r. skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji Komendanta Stołecznego Policji z dnia 13 sierpnia 2003 r. oraz o wydanie decyzji o przydziale zajmowanego lokalu mieszkalnego jako lokalu służbowego.

W dniu 7 czerwca 2010 r. Stowarzyszenie [...] wystąpiło o dopuszczenie do udziału w powyższym postępowaniu administracyjnym.

Postanowieniem z 5 lipca 2010 r. nr [...]Komendant Główny Policji wszczął postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Komendanta Stołecznego Policji z 13 sierpnia 2003 r. nr [...]oraz postanowieniem z 6 lipca 2010 r. nr [...]dopuścił Stowarzyszenie [...] do udziału w ww. postępowaniu administracyjnym.

Komendant Główny Policji decyzją z dnia 26 października 2010 r., nr [...], działając na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 i art. 157 § 1 K.p.a. oraz art. 97 ust. 5 ustawy z dnia 5 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277),

§ 14 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz przydziału i opróżniania tymczasowych kwater przeznaczonych dla policjantów (Dz.U. Nr 105, poz. 884 z późn. zm.), odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Komendanta Stołecznego Policji nr [...]z dnia 13 sierpnia 2003 r. Jak wskazano w uzasadnieniu decyzji, rozważając możliwość zastosowania art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a., zgodnie z którym organ administracji państwowej stwierdza nieważność decyzji, która została wydana bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa, organ doszedł do przekonania, że postanowienia tej decyzji nie naruszają prawa i to w sposób rażący. Podkreślono, że podstawą prawną wydania decyzji nr [...]z dnia 13 sierpnia 2003 r. Komendanta Stołecznego Policji o przydziale tymczasowej kwatery przy ul. [...]m. 4 był § 10 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 października 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz przydziału i opróżniania tymczasowych kwater przeznaczonych dla policjantów, który stanowi, iż tymczasowe kwatery dla policjantów przydziela się w lokalach mieszkalnych, pokojach gościnnych, pokojach w hotelu lub bursie albo w pomieszczeniach mieszkalnych usytuowanych w budynkach przeznaczonych na cele służbowe lub na terenie obiektu zamkniętego o należytym stanie technicznym i sanitarnym. W świetle ust. 2 ww. przepisu, przydział następuje na pisemny wniosek policjanta, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do ww. rozporządzenia.

Strona 1/7