Skarga kasacyjna na uchwałę Rady Miasta Krakowa w przedmiocie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy Miejskiej Kraków
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Adamiak, Sędzia NSA Anna Lech (spr.), Sędzia del. NSA Jolanta Sikorska, Protokolant starszy inspektor sądowy Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Krakowa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 23 maja 2013 r. sygn. akt III SA/Kr 663/12 w sprawie ze skargi M. W. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy Miejskiej Kraków oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/4

Wyrokiem z dnia 23 maja 2013 r., sygn. akt III SA/Kr 663/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, po rozpoznaniu skargi M. W. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 24 października 2007 r. nr XXIV/288/07 w przedmiocie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy Miejskiej Kraków, w pkt I stwierdził nieważność § 12 ust. 2 zaskarżonej uchwały, w pkt II. odrzucił skargę w pozostałym zakresie, w pkt III. orzekł o przyznaniu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

W uzasadnieniu Sąd podał następujący stan sprawy: Rada Miasta Krakowa w dniu 24 października 2007 r. podjęła uchwałę nr XXIV/288/07 w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy Miejskiej Kraków (Dz. Urz. Woj. Małopolskiego z dnia 5 grudnia 2007 r., nr 850, poz. 5589 ze zm.).

Na tę uchwałę M. W. złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie zaskarżając ją w całości.

W uzasadnieniu skargi podała, że w dniu 30 grudnia 2011 r. złożyła wniosek o przyznanie jej lokalu mieszkalnego pozostającego w zasobie Gminy Miejskiej Kraków z tytułu niezaspokojonych potrzeb mieszkaniowych. Pismem z dnia 30 stycznia 2012 r. Urząd Miasta Kraków odmówił przyznania jej lokalu mieszkalnego powołując się na uchwałę Nr XXIV/288/07 Rady Miasta Krakowa z dnia 24 października 2007 r.

Skarżąca wskazała, że zdefiniowanie w § 12 ust. 2 uchwały "braku możliwości zamieszkiwania w lokalu" tylko co do sytuacji występowania przemocy w rodzinie jest ograniczeniem nieproporcjonalnym. Definicja ta uniemożliwia ubieganie się o lokal przez osoby, które są ofiarą przemocy ze strony osób zamieszkujących w bliskim otoczeniu, co prowadzi do dyskryminacji tych ofiar, gdyż powyższe ofiary przemocy są w podobnej sytuacji.

W pismach z dnia 26 kwietnia 2012 r. i z dnia 2 lipca 2012 r. wskazano, że w niniejszej sprawie skarżąca jest ofiarą przemocy ze strony P. S., swojego wieloletniego sąsiada, który mieszkał w Krakowie przy ul. [...], czyli w lokalu mieszkalnym zlokalizowanym bezpośrednio w sąsiedztwie lokalu zamieszkałego przez skarżącą. P. S. został prawomocnie skazany za popełnienie na szkodę skarżącej przestępstwa z art. 197 § 1 k.k. i 278 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. oraz przestępstwa z art. 197 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z 11 §2 k.k. Obecnie P. S. przebywa na wolności i jego miejsce pobytu nie jest znane. Skarżąca kontaktowała się z Prokuraturą Rejonową dla Krakowa-Podgórza w celu ustalenia miejsca pobytu P. S., jednak prokuratura odmówiła udostępnienia informacji na ten temat. Obecnie w mieszkaniu przy ul. [...] zamieszkuje najbliższa rodzina P. S., więc jest wysoce prawdopodobne ponowne zamieszkanie lub częste przebywanie P. S. w tym lokalu.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie wskazując, że jako warunku zamieszkiwania w określonym lokalu nie można uznać okoliczności, iż osoba zamieszkująca w sąsiedztwie dopuściła się wobec wnioskodawcy czynu karalnego. Zdaniem organu przyjęcie takiej interpretacji spowodowałoby uznanie, iż wszystkie osoby będące ofiarami przestępstw popełnionych w okolicy ich miejsca zamieszkania mogłyby z tego powodu starać się o udzielenie pomocy mieszkaniowej. Organ dodał przy tym, że zmiana miejsca zamieszkania nie zagwarantuje takiej osobie bezpieczeństwa, bowiem może zostać ofiarą podobnego przestępstwa w okolicy nowego miejsca zamieszkania. Oznacza to, że cel udzielenia pomocy mieszkaniowej nie zostanie osiągnięty.

Strona 1/4