Skarga kasacyjna na postanowienie Ministra Infrastruktury w przedmiocie wydania nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska (spr.), Sędzia NSA Anna Lech, Sędzia del. WSA Beata Jezielska, Protokolant starszy asystent sędziego Maciej Kozłowski, po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 września 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 825/11 w sprawie ze skargi T. C. na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie wydania nieruchomości 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] i poprzedzające je postanowienie Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] maja 2010 r. nr [...]; 2. zasądza od Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej na rzecz T. C. kwotę 660 (sześćset sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie strona 1/6

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 2 września 2011r., sygn. akt I SA/Wa 825/11 oddalił skargę T. C. na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie wydania nieruchomości.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2006 r., nr [...] Wojewoda Mazowiecki ustalił lokalizację dla inwestycji polegającej na budowie drogi ekspresowej w korytarzu zarezerwowanym pod autostradę A-2 ([...]) - odcinek: [...] - [...] - wraz z przebudową infrastruktury technicznej.

Następnie Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad wniósł o wydanie decyzji zezwalającej na niezwłoczne zajęcie nieruchomości, oznaczonej jako działka ew. nr [...], położonej w dzielnicy [...], obręb [...] - wraz z nadaniem jej rygoru natychmiastowej wykonalności.

Po rozpoznaniu wniosku Wojewoda Mazowiecki decyzją z dnia [...] marca 2010 r., nr [...] udzielił Generalnemu Dyrektorowi Dróg Krajowych i Autostrad zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...] o pow. [...] ha, stanowiącej współwłasność w T. C. i F. D. oraz nadał tej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.

Decyzją z dnia [...] lipca 2010 r., nr [...], Minister Infrastruktury utrzymał w mocy ww. decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] marca 2010 r.

Organ wojewódzki pismem z dnia 15 kwietnia 2010 r. skierował do zobowiązanych: T. C. i F. D. upomnienie wzywające do wykonania obowiązku wydania ww. działki nr [...] - z zagrożeniem skierowania sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego. Zostało ono doręczone stronom w dniu 4 maja 2010 r.

Wobec bezskutecznego upływu terminu do wydania nieruchomości określonego w powyższym upomnieniu, Wojewoda Mazowiecki wystawił tytuł wykonawczy nr [...] z dnia [...] maja 2010 r.

Następnie - po wszczęciu postępowania egzekucyjnego - Wojewoda Mazowiecki postanowieniem z dnia [...] maja 2010 r., nr [...] wezwał współwłaścicielkę T. C. do wydania nieruchomości położonej w dzielnicy [...], obręb [...], oznaczonej jako działka ew. o nr [...], Generalnemu Dyrektorowi Dróg Krajowych i Autostrad, w celu budowy drogi ekspresowej w korytarzu zarezerwowanym pod autostradę A2 w terminie 4 dni od doręczenia postanowienia pod rygorem zastosowania środka egzekucyjnego w postaci przymusowego odebrania nieruchomości, a Minister Infrastruktury postanowieniem z dnia [...] marca 2011 r. utrzymał w mocy ww. postanowienie.

W uzasadnieniu postanowienia organ stwierdził, że działania organu egzekucyjnego mają charakter formalno-procesowy i są konsekwencją niewykonania decyzji o charakterze merytorycznym. Organ egzekucyjny nie bada więc decyzji merytorycznej kształtującej prawo pod względem jej zgodności z prawem, lecz tylko podejmuje działania przy zastosowaniu obowiązujących przepisów prawa do jej wykonania.

Zadaniem organu egzekucyjnego jest jedynie doprowadzenie do wykonania obowiązku objętego tytułem wykonawczym. Organ egzekucyjny bada wniosek o wszczęcie egzekucji tylko pod względem formalnym i rozpatruje kwestie wyłaniające się w toku samego postępowania egzekucyjnego. Organ egzekucyjny nie jest natomiast uprawniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym (art. 29 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji) - co oznacza, że nie może on dokonywać merytorycznej oceny obowiązku określonego w tytule wykonawczym.

Strona 1/6