Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Iwona Bogucka Sędziowie: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędzia del. WSA Jakub Zieliński (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Małgorzata Zientala po rozpoznaniu w dniu 14 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. I., A. T., J. S., Z.T., J. Z., J. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 lipca 2016 r. sygn. akt I SA/Wa 737/16 w sprawie ze skargi E. I., A. T., J. S., Z. T., J. Z., J. T. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 19 lipca 2016 r. sygn. akt I SA/Wa 737/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 [aktualnie: Dz.U. z 2018 r., poz. 1302], z późn. zm. - dalej: p.p.s.a.), oddalił skargę E. I., A. T., J. S., Z.T., J. Z. i J. T. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
Wyrok ten zapadł w następującym stanie sprawy.
Nieruchomość warszawska położona w [...] przy ul. [...] nr [...], ozn. hip. [...] została objęta działaniem dekretu z dnia [...] października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze [...]. Decyzją z [...] stycznia 1969 r., nr [...] Prezydium Rady Narodowej w [...] ustanowiło na rzecz J. i S. T. prawo użytkowania wieczystego do zabudowanej części nieruchomości położonej przy ul. [...], o pow. [...] m2 oraz jednocześnie odmówiło ustanowienia użytkowania wieczystego do części przedmiotowej nieruchomości o pow. [...] m2.
Decyzją z dnia [...] grudnia 1975 r. nr [...] Naczelnik Dzielnicy [...] orzekł o ustaleniu odszkodowania za część nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], ozn. nr hip. [...], w tym za grunt o pow. [...] m2: [...] zł, za rośliny: [...] zł, oraz za składniki budowlane: [...] zł.
Wnioskiem z dnia [...] września 2014 r. E. I., A. T., J. S., Z. T., J. Z. i J.T. wystąpili o stwierdzenie nieważności powołanej wyżej decyzji Urzędu Dzielnicowego [...] Wydział Terenów z dnia [...] grudnia 1975 r. Decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r., nr [...] Wojewoda [...] odmówił stwierdzenia nieważności decyzji z [...] grudnia 1975 r., wskazując, iż nie jest ona obciążona poważnymi wadami. W ocenie Wojewody, wysokość odszkodowania została ustalona na podstawie sporządzonych przez uprawnionych biegłych operatów szacunkowych, a dawni właściciele nieruchomości zostali przesłuchani na okoliczność przyznania odszkodowania.
Odwołanie od decyzji Wojewody [...] dnia [...] czerwca 2015 r. złożyli E. I., A.T., J. S., Z. T., J. Z. i J. T., reprezentowani przez adwokata.
Decyzją z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] Minister Infrastruktury i Budownictwa utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] nr [...] z [...] czerwca 2015 r. W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał, iż kwestionowana decyzja została wydana na podstawie przepisów ustawy z 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. z 1974, nr 10, poz. 64). Organ odwoławczy podniósł, iż warunkiem przyznania odszkodowania na podstawie art. 53 ust. 2 ww. ustawy było spełnienie dwóch przesłanek: nieruchomość musiała stanowić dom jednorodzinny lub jedną działkę przeznaczoną pod budowę domu jednorodzinnego oraz przejść na własność Skarbu Państwa po dniu 5 kwietnia 1958 r. W stosunku do nieruchomości warszawskich, które wszystkie stały się własnością Skarbu Państwa wraz z dniem wejścia w życie dekretu z 26 października 1945 r. ocenie podlega data utraty możliwości władania nieruchomością.