Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Pocztarek sędzia NSA Iwona Bogucka sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 marca 2018 r. sygn. akt I SA/Wa 1735/17 w sprawie ze skargi R. S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] 2017 r. nr [...] i decyzję Wojewody [...] z dnia [...] 2017 r. znak: [...], 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz R. S. kwotę 1120 (słownie: tysiąc sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie strona 1/7

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 8 marca 2018 r. oddalił skargę R. S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z [...] 2017 r. utrzymującą w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] 2017 r. o odmowie potwierdzenia R. S. prawa do rekompensaty w 1/3 części z tytułu pozostawienia przez L. H. i J. S. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

Wyrok ten został wydany wobec ustalenia, że w dniu 30 grudnia 2008 r. R.S. i F. S., posiadający obywatelstwo polskie i zamieszkujący w Kanadzie, złożyli do [...] Urzędu Wojewódzkiego w Warszawie wniosek o "wydanie decyzji administracyjnej potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu majątku pozostawionego poza obecnymi granicami Państwa Polskiego (...) przez L. H. i B. J. H. (S.) (względnie przez L. H. (G.) i Z. H. (G.) (...) - zabudowanej kamienicą nieruchomości położonej we Lwowie przy ul. [...]". Do wniosku załączono plik dokumentów w tym tłumaczenie przysięgłe pisma Archiwum Państwowego Obwodu Lwowskiego z dnia [...] 2008 r. Nr [...], z którego wynika, że "L. i Z. G. zgodnie ze stanem na 1936 rok byli właścicielami budynku przy ulicy M. (D.) [...], we Lwowie. G. A (imię nie jest podane w pełnym brzmieniu) przed II wojną światową był współwłaścicielem przy ulicy M. (D.) [...]., we Lwowie. Na przełomie lat 1939/1940 budynek został znacjonalizowany. (...) Księga adresowa Małopolski. Rocznik 1935-1936.". Do pisma zostały dołączone uwierzytelnione kopie planów architektonicznych w/w kamienicy, nieuwierzytelnione kopie dokumentów w języku obcym, nieuwierzytelnione kopie tłumaczeń przysięgłych w/w dokumentów, z których wynika, że R. L. S. (urodzony [...] 1935 r. we Lwowie) i F. H. S. (urodzony w dniu [...] 1933 r. we Lwowie) oświadczyli, że: ich matka, J. B. H. (S.), zamieszkiwała ostatnio (...) Kanada (data urodzenia [...] 1901 r.) (miejsce urodzenia: C., Polska) zmarła dnia [...] 1994 r. w M., prowincja [...], Kanada. W momencie śmierci zmarła była wdową po W. S., który zmarł dnia [...] 1965 r. Zmarła nie pozostawiła testamentu. Jedynymi pełnoprawnymi spadkobiercami zmarłej są synowie: R. L. S. oraz F. H. S.. W toku postępowania uzupełniono materiał dowodowy. Pozyskano m.in. orzeczenie PUR Oddział w Lublinie z [...] 1945 r., z którego wynika, że "prof. dr L. H., pozostawił we Lwowie przy ul. M. współwłasność w równej części z siostrą J. B. S. z d. H. dwupiętrową kamienicę 47-izbową z ogrodem, na działce miejskiej o pow. 2000 m2". Z postanowienia Sądu Powiatowego [...], wynika, że spadek po L. H., zmarłym w dniu [...] 1960 r., ostatnio stale zamieszkałym w Lublinie, na podstawie testamentu nabyła Z.F., po której śmierci (zm. [...] 1979 r.) spadek nabyli W. P. w 1/3 części i J. S.-R. w 2/3 części. Spadek po J. S.-R., zmarłej [...] 2002 r., na podstawie testamentu z dnia [...] 1999 r. nabyli M.S. i Z. S.

Oświadczeniami z [...] 2015 r. Z. S. i M. S. wskazały R. S. jako osobę uprawnioną do rekompensaty za wszelkie nieruchomości stanowiące własność L.H., a pozostawione w związku z wojną 1939-1945 poza obecnymi granicami Państwa Polskiego, w szczególności za kamienicę pozostawioną we Lwowie przy ul. M., której L. H. był współwłaścicielem.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji