Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Iwona Bogucka Sędzia del. WSA Jolanta Górska Protokolant starszy asystent sędziego Małgorzata Ziniewicz po rozpoznaniu w dniu 25 września 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Burmistrza Miasta Lidzbark Warmiński od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 10 października 2017 r. sygn. akt II SA/Ol 626/17 w sprawie ze skargi A. P. na zarządzenie Burmistrza Miasta Lidzbark Warmiński z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w sprawie stawek opłat za usługi na terenie cmentarzy komunalnych 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Burmistrza Miasta Lidzbark Warmiński na rzecz A. P. kwotę 498,31 zł (czterysta dziewięćdziesiąt osiem złotych 31/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 10 października 2017 r., sygn. akt II SA/Ol 626/17, w pkt I. stwierdził nieważność zaskarżonego zarządzenia Burmistrza Miasta Lidzbark Warmiński z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w sprawie stawek opłat za usługi na terenie cmentarzy komunalnych w części dotyczącej § 1 Tab.1 Lp.4. w zakresie opłaty za każde dochowanie w grobie ziemnym; w pkt II. oddalił skargę w pozostałym zakresie; w pkt III. zasądził od Burmistrza Miasta Lidzbark Warmiński na rzecz skarżącego A. P. kwotę 300 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Dnia 13 czerwca 2017 r. do Burmistrza Lidzbarka Warmińskiego wpłynęło pismo podpisane przez A. P., w którym wezwał on do usunięcia naruszenia prawa polegającego na niezgodnym z prawem naliczaniu opłaty za dochowanie do grobu ziemnego, w sytuacji gdy dokonano opłaty za zachowanie istniejącego grobu. Strona zwróciła uwagę, że Burmistrz Miasta Lidzbark Warmiński w zarządzeniu nr [...] z dnia [...] lutego 2012r. w sprawie ustalenia opłat za usługi na terenie cmentarzy komunalnych w Lidzbarku Warmińskim wprowadził bezpodstawnie opłatę za dochowanie do istniejącego grobu ziemnego, mimo że dokonano opłaty za jego zachowanie oraz wniesiono opłatę za wykonanie pochówku pierwszej osoby.
W odpowiedzi na w/w pismo z dnia 29 czerwca 2017 r. Burmistrz wskazał, że z dniem 1 czerwca 2017 r. ustawodawca wyeliminował z obrotu prawnego instytucję "wezwania do usunięcia naruszenia prawa" i pouczył skarżącego o prawie złożenia skargi do sądu administracyjnego.
A. P. na w/w zarządzenie Burmistrza Miasta Lidzbark Warmiński z dnia [...] lutego 2012 r. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w części § 1. Tab.1 lp. 4, czyli cennika, tj.:
- każdego dochowania w grobie ziemnym,
- każdego pochowania w miejscu zarezerwowanym,
- każdego dochowania urny oraz dochowania po ekshumacji.
W uzasadnieniu skargi skarżący wskazał, że w jego ocenie część wprowadzonych opłat jest nieuprawniona i wykracza poza ramy określone w art. 7 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych. Wskazał również, że opłata za dochowanie do istniejącego grobu dotknęła go osobiście, gdyż musiał ją uiścić w związku z pochówkiem swojej matki w grobie ziemnym, zaś wcześniej wniesiono już opłatę za przedłużenie miejsca pochówku na następne 20 lat.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie lub odrzucenie. W ocenie organu istnieje wątpliwość, czy skarżący posiada interes prawny do zaskarżenia aktu w części dotyczącej pochowania w miejscu zarezerwowanym i dochowania urny oraz dochowania po ekshumacji. Według organu na dzień wniesienia skargi skarżący nie wykazał naruszenia interesu prawnego niezbędnego do zaskarżenia zarządzenia na podstawie art. 101 ust. 1 u.s.g. Ponadto skarżący nie wykazał interesu prawnego w zakresie dotyczącym dochowania w grobie ziemnym, ograniczając się jedynie do stwierdzenia, że taki koszt został przez niego poniesiony. Organ nie zgodził się również z zarzutem naruszenia art. 7 ust. 2 ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych w odniesieniu do opłaty dotyczącej dochowania w grobie ziemnym. Wynika to z faktu, że podstawą prawną do wydania zaskarżonego zarządzenia był przede wszystkim art. 4 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej, zgodnie z którym jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego postanawiają o wysokości cen i opłat albo o sposobie ustalania cen i opłat za usługi komunalne o charakterze użyteczności publicznej oraz za korzystanie z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej jednostek samorządu terytorialnego, a uprawnienia te organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego mogą powierzyć organom wykonawczym tych jednostek. Zarządzenie to jest zatem wydane na podstawie obowiązujących przepisów i mieści się w ich treści.