Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Infrastruktury w przedmiocie umorzenia postępowania wywłaszczeniowego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Jolanta Rajewska, Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska, Sędzia del. WSA Iwona Kosińska (spr.), Protokolant starszy asystent sędziego Joanna Ukalska, po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 2251/11 w sprawie ze skargi A. M. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania wywłaszczeniowego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/7

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 25 kwietnia 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 2251/11, po rozpatrzeniu skargi A. M. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania wywłaszczeniowego, oddalił skargę.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny przedstawił następujący stan faktyczny sprawy:

Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad wnioskiem z 14 września 2010 r. wystąpił do Wojewody [...] o wszczęcie postępowania celem wywłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości położonej w gminie N., oznaczonej geodezyjnie jako działka nr [...] , stanowiącej własność A. M. przeznaczonej pod lokalizację drogi ekspresowej nr [...] . Zawiadomieniem z dnia 18 października 2010 r. organ wojewódzki powiadomił strony postępowania o wszczęciu, na wniosek Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad, postępowania w sprawie wywłaszczenia przedmiotowej nieruchomości. W toku postępowania wywłaszczeniowego pismem z 30 maja 2011 r. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad zwrócił się do Wojewody o umorzenie prowadzonego postępowania administracyjnego wskazując, że działki nr [...] objęte zostały wnioskiem z 23 maja 2011 r. o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej dla budowy drogi ekspresowej nr [...] . Po rozpatrzeniu złożonego wniosku Wojewoda [...] decyzją z [...] czerwca 2011 r. umorzył postępowanie w sprawie wywłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa prawa własności przedmiotowej nieruchomości.

Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem A. M. złożył odwołanie. W jego uzasadnieniu wskazał m.in. na naruszenie art. 105 § 1 kpa, poprzez jego zastosowanie w sytuacji braku podstaw do umorzenia postępowania.

Po rozpatrzeniu złożonego odwołania Minister Infrastruktury decyzją z [...] września 2011 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że skoro Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad wycofał wniosek o wywłaszczenie, to brak jest podstaw do dalszego prowadzenia postępowania wywłaszczeniowego. Zdaniem Ministra Infrastruktury specyfika postępowania wywłaszczeniowego pozwala stwierdzić, że wniosek Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad jest jednym z elementów przedmiotu postępowania administracyjnego, tj. przyznania prawa własności nieruchomości. Wniosek ten nie tylko inicjuje postępowanie, ale wyraża wolę inwestora rozstrzygnięcia sprawy. Wola ta musi istnieć w toku całego postępowania, aby można było uznać, że postępowanie ma przedmiot. Tylko istnienie woli inwestora pozwala doprowadzić sprawę do rozstrzygnięcia merytorycznego. W ocenie organu odwoławczego w przedmiotowej sprawie zaistniała faktyczna podstawa do obligatoryjnego umorzenia postępowania wywłaszczeniowego (art. 105 § 1 kpa), bowiem Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad wycofał wniosek o wywłaszczenie nieruchomości, co oznacza utratę przez inwestora zainteresowania w uzyskaniu merytorycznego rozstrzygnięcia. Minister uznał, że bez względu w jakiej formie inwestor wyraził brak woli niekontynuowania postępowania (cofnięcie wniosku czy też żądanie umorzenia postępowania), to należy taką sytuację oceniać jako brak wniosku (rozumianego nie literalnie, jako pismo inicjujące postępowanie, ale jako wola uzyskania rozstrzygnięcia). Następnie wskazał, że bezprzedmiotowość postępowania ujawniła się w toku postępowania przed organem I instancji, wobec czego obowiązkiem organu odwoławczego było uwzględnienie tego stanu i wydanie orzeczenia o utrzymaniu w mocy decyzji, a tym samym uznaniu postępowania za bezprzedmiotowe.

Strona 1/7