Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska Sędziowie NSA Jolanta Rajewska del.WSA Ewa Kwiecińska (spr.) Protokolant Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Budownictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 października 2006 r. sygn. akt I SA/Wa 1074/06 w sprawie ze skargi J. W. na postanowienie Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o ostateczności postanowienia 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie , 2. zasądza od J. W. na rzecz Ministra Infrastruktury 220 (dwieście dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 3 października 2006 r., sygn. akt I SA/Wa 1074/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę J. W. i uchylił zaskarżone postanowienie Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...] nr [...] oraz utrzymane nim w mocy postanowienie Wojewody M. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o ostateczności postanowienia.
Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że decyzją z dnia [...] Prezydent Miasta K. orzekł o odmowie zwrotu nieruchomości położonej w K., oznaczonej jako część działki nr [...] z obrębu [...], w granicach wywłaszczonej działki nr [...], podając, iż nieruchomość ta została zbyta na rzecz [...] Fundacji [...] w K., a ponadto nie stała się zbędna na cel wywłaszczenia. Po wniesieniu odwołania od tej decyzji, Wojewoda M. postanowieniem z dnia [...] zawiesił z urzędu postępowanie w sprawie rozpatrzenia odwołania wniesionego od przedmiotowej decyzji przez J. W..
Na powyższe postanowienie J. H. (pełnomocnik J. W.) wniósł zażalenie do Ministra Infrastruktury, który to organ postanowieniem z dnia [...] utrzymał w mocy postanowienie Wojewody M. z dnia [...]. Postanowienie Ministra Infrastruktury stało się następnie przedmiotem skargi wniesionej przez J. H. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Natomiast postanowieniem z dnia [...] nr [...], po rozpoznaniu wniosku J. W. (działającego przez pełnomocnika J. H.), Wojewoda M. odmówił wydania zaświadczenia o ostateczności postanowienia Wojewody M. z dnia [...] nr [...] o zawieszeniu z urzędu postępowania w sprawie rozpoznania odwołania J. W. od decyzji Prezydenta Miasta K. dnia [...] nr [...] uzasadniając to faktem, że w obrocie prawnym znajduje się ostateczne postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...], utrzymujące w mocy postanowienie Wojewody M. z dnia [...]. Wojewoda podkreślił, że przedmiotowe postanowienie Ministra Infrastruktury jako postanowienie organu II instancji jest postanowieniem ostatecznym.
Postanowienie z dnia [...] stało się przedmiotem zażalenia J. W. wniesionego do Ministra Transportu i Budownictwa. Organ II instancji postanowieniem z dnia [...] nr [...] utrzymał zaskarżone postanowienie w mocy stwierdzając w uzasadnieniu, że Wojewoda M. zasadnie odmówił wydania zaświadczenia o ostateczności postanowienia z dnia [...]. Zaznaczył, że skoro na powyższe postanowienie pełnomocnik skarżącego wniósł zażalenie, to tym samym skierowane do organu żądanie dotyczy postanowienia, które nie jest ostateczne. Uznał także, że organ I instancji, rozpatrując wniosek J. W., prawidłowo zastosował przepis art. 217 k.p.a.
Wydane w dniu [...] postanowienie Ministra Transportu i Budownictwa J. W. uczynił przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Rozpoznając skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że zaskarżone postanowienia zostały wydane z naruszeniem prawa, a skarga jest zasadna i zasługuje na uwzględnienie.
Uzasadniając wyrok, Sąd I instancji podniósł, iż z akt sprawy wynika, że na postanowienie Wojewody M. z dnia [...] zostało wniesione zażalenia do Ministra Infrastruktury, a Minister ten postanowieniem z dnia [...] utrzymał je w mocy. Stwierdził, że postanowienie Ministra Infrastruktury było przedmiotem kontroli Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie i wyrokiem z dnia 24 stycznia 2006 r., sygn. akt I SA/Wa 701/05, skarga J. W. została oddalona.