Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska Sędziowie: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz (spr.) Sędzia del. WSA Ewa Kwiecińska Protokolant: starszy asystent sędziego Małgorzata Penda po rozpoznaniu w dniu 28 sierpnia 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 czerwca 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 2304/12 w sprawie ze skargi J. K. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 26 czerwca 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 2304/14, oddalił skargę J. K. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość.
Wyrok wydany został w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Decyzją z dnia [...] września 2009 r., nr [...] Wojewoda Pomorski zezwolił na realizację inwestycji drogowej polegającej na rozbudowie Węzła [...] (droga krajowa [...]) z ulicą [...] (droga krajowa nr [...]) - Węzła [... w G. Następnie decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r., nr [...], orzekł o ustaleniu odszkodowania w łącznej kwocie 1.689.372,00 zł, w tym na rzecz Z. K. w kwocie 46.927,00 zł, J. K. w kwocie 46.927,00 zł, A. K. w kwocie 46.927,00 zł, R. Z. K. w kwocie 1.501.664,00 zł i L. M. B. oraz J. B. w kwocie 46.927,00 zł, za przejęcie z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa w/w nieruchomości, stanowiącej uprzednio współwłasność Z. K., J. K., A. K., R. Z. K., L. M. B. i J. B.
Powyższe rozstrzygnięcie zostało uchylone decyzją Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] grudnia 2011 r., nr [...], a sprawa została przekazana organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu decyzji Minister wskazał, że skoro rzeczoznawca majątkowy przesłał nowe operaty szacunkowe z dnia 21 grudnia 2011 r., to istnieje konieczność ponownego rozpatrzenia sprawy przez organ I instancji.
Wojewoda Pomorski decyzją z dnia [...] lipca 2012 r., nr [...] orzekł o ustaleniu odszkodowania w łącznej wysokości 1.689.372,00 zł za przejęcie z mocy prawa spornej nieruchomości.
Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej decyzją z dnia [...] września 2012 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania J. K., utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie organu I instancji.
Skargę na powyższą decyzję wniósł J. K., zarzucając naruszenie prawa materialnego, w szczególności § 36 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz.U. z 2004 r. Nr 207, poz. 2109 ze zm. w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 14 lipca 2011 r. (Dz.U. z 2011 r. Nr 165, poz. 985), przez uznanie, że sporządzony operat szacunkowy z dnia 21 listopada 2011 r., spełnia wymogi stawiane przez przepisy, które weszły w życie w trakcie postępowania, tj. dnia 26 sierpnia 2011 r., art. 4 pkt 16 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm. - dalej: u.g.n.), poprzez wadliwe wytypowanie nieruchomości podobnych bez uwzględnienia przeznaczenia gruntów przyległych, a przez to wadliwe uznanie przedłożonego do akt sprawy operatu szacunkowego, jako przydatnego do rozstrzygnięcia sprawy, art. 134 ust. 1 u.g.n. w zw. z art. 12 ust. 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz.U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 ze zm.), poprzez niewłaściwe ustalenie wartości rynkowej nieruchomości w wyniku przyjęcia wadliwego operatu szacunkowego; art. 134 ust. 2 oraz art. 154 u.g.n., poprzez wadliwe przyjęcie, nieuwzględnienie i brak weryfikacji przez organ I i II instancji cech charakterystycznych przejmowanej nieruchomości w postaci jej położenia, wielkości, możliwości rozwojowych, w tym przede wszystkim przeznaczenia nieruchomości przyległych, pomimo narzucających się oczywistych wątpliwości co do rzetelności tego operatu. Zarzucono także naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, w szczególności art. 7, art. 77 § 1 oraz art. 80 K.p.a., poprzez niezbadanie w sposób wnikliwy i wyczerpujący sprawy i przyjęcie do wyceny nieruchomości nieadekwatnych danych, a nadto niepowołanie innego biegłego rzeczoznawcy majątkowego.